Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Выслоўi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Выслоўі Саламона, сына Давідавага, цара Ізраільскага.

² Каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець разумныя выслоўі;

³ засвоіць правілы добрай разважлівасьці, справядлівасьці, права і слушнасьці;

⁴ прастадушным даць кемнасьць, юнаку - веды і разважлівасьць;

⁵ паслухае мудры і памножыць веды, і разумны знойдзе мудрыя парады;

⁶ каб разумець выслоўе і загадкавую мову, словы мудрацоў і загадкі іхнія.

⁷ Пачатак мудрасьці - страх Гасподні; толькі дурні пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.

⁸ Слухай, сыне мой, настаўленьне бацькі твайго, і не адкідай запавету маці тваёй:

⁹ бо гэта - прыгожы вянок на галаву тваю і акраса на шыю тваю.

¹⁰ Сыне мой! калі цябе будуць намаўляць грэшнікі, не згаджайся.

¹¹ Калі будуць казаць: "ідзі з намі, зробім засаду на кроў, падпільнуем бязгрэшнага і бязьвіннага,

¹² жывых праглынем іх, як апраметная, і - цэлых, як тых, што ў магілу сыходзяць;

¹³ набяром усякага каштоўнага дабра, напоўнім дамы нашыя здабычаю;

¹⁴ далучы сваю долю да нашай, складка адна будзе на ўсіх нас":

¹⁵ Сыне мой! не хадзі адною дарогаю зь імі, утрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,

¹⁶ бо іхнія ногі бягуць да ліхога і сьпяшаюцца кроў праліваць.

¹⁷ На вачах ва ўсіх птушак дарма раскідаецца сетка;

¹⁸ а яны кроў сваю сочаць, засады ладзяць на душы свае.

¹⁹ Такія дарогі ва ўсіх, хто прагне чужога дабра: яно забірае жыцьцё ў свайго ўласьніка.

²⁰ Мудрасьць кліча на вуліцах, на плошчах узносіць свой голас,

²¹ на шумных сходах прапаведуе, каля гарадское брамы прамаўляе слова сваё:

²² "Дакуль, немысьлі, любіцьмеце невуцтва? дакуль пакепнікі будуць кепствам цешыцца? дакуль бязглуздыя будуць ненавідзець навуку?

²³ паслухайце маёй засьцярогі: вось, я вылью на вас Духа майго, абвяшчу вам словы мае.

²⁴ Я клікала, а вы не паслухаліся; я падавала руку маю, і ніхто не зважаў;

²⁵ і вы адкінулі ўсе мае рады, і перасьцярогаў маіх не прынялі:

²⁶ за тое і я пасьмяюся з вашай пагібелі; парадуюся, калі прыйдзе ваш страх;

²⁷ калі прыйдзе ваш страх, як бура, і няшчасьце, як віхура, наляціць на вас; калі спадобіць вас нядоля і ўціск.

²⁸ Тады будуць клікаць мяне, і я не пачую.

²⁹ За тое, што зьненавідзелі веды і ня выбралі страху Гасподняга,

³⁰ не схацелі парады маёй, пагардзілі ўсімі перасьцярогамі маімі;

³¹ за тое няхай ядуць яны з плоду дарог сваіх і насычаюцца з парадаў сваіх.

³² Бо адступніцтва неразумных заб'е іх, і бястурботнасьць немысьляў загубіць іх.

³³ А хто мяне слухае, будзе жыць у бясьпецы і спакойна, не баючыся ліха".