Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Выслоўi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Мудрасьць збудавала сабе дом, высекла сем слупоў ягоных,

² закалола ахвяру, разбавіла віно сваё і прыгатавала ў сябе гасьціну;

³ паслала слуг сваіх клікаць з вышыняў горада:

⁴ "хто неразумны, хай прыйдзе сюды!" А недавумкам сказала:

⁵ "ідзеце, ежце мой хлеб, і пеце віно, мною разбаўленае;

⁶ адкіньце дурноту, і будзем жыць і хадзіць дарогай разважлівасьці".

⁷ Не павучай блюзьнера, бо ганьбу сабе нажывеш, і хто асьцерагае бязбожніка - пляміць сябе.

⁸ Не асьцерагай блюзьнера, каб ён не зьненавідзеў цябе; асьцерагай мудрага, і ён палюбіць цябе;

⁹ дай настаўленьне мудраму, і ён яшчэ больш умудрыцца; навучы праўдалюбца, і ён памножыць веды.

¹⁰ Пачатак мудрасьці - страх Гасподні, і спазнаньне Сьвятога - розум;

¹¹ бо мною памножацца дні твае і дадасца табе гадоў жыцьця.

¹² Сыне мой! калі ты змудрыў, мудры для сябе; і калі ўзбуяў, дык адзін і пацерпіш.

¹³ Жанчына бяз розуму - крыклівая, дурніца - ні ў чым не абазнаная,

¹⁴ сядае каля дзьвярэй дома свайго на крэсьле, на гарадскіх вышынях,

¹⁵ каб клікаць тых, хто дарогаю ідзе, хто проста сваёю дарогай ідзе:

¹⁶ "хто дурны, заварочвай сюды!", а неразумным кажа яна:

¹⁷ "вада крадзеная салодкая, і ўтоены хлеб смачны".

¹⁸ Але ня ведае ён, што мёртвыя там, у глыбіні апраметнай запрошаны ёю.