Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Выслоўi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Ці мудрасьць не заклікае? і ці розум ня ўзносіць свой голас?

² Яна стаіць на ўзвышаных месцах, пры дарозе, на ростанях;

³ яна кліча каля гарадское брамы, дзе ўваходзяць у дзьверы:

⁴ "Да вас, людзі, даклікаюся я, і да сыноў чалавечых мой голас!

⁵ Навучэцеся, невукі, добрай разумнасьці, зразумейце вы розум, бязглуздыя.

⁶ Бо ісьціну вымавіць язык мой, а бязбожнасьць - гідота для вуснаў маіх;

⁷ усе словы вуснаў маіх слушныя; няма ў іх хітрыны і ашуканства;

⁸ усе яны простыя разумнаму і справядлівыя тым, хто здабыў веды.

⁹ Прымеце навуку маю, а ня срэбра; лепей веды, чым чыстае золата;

¹⁰ бо мудрасьць лепшая за перлы, і ўсё, чаго пажадаеш, не дараўнаецца зь ёю.

¹¹ Я, мудрасьць, жыву з розумам, і шукаю спазнаньня ў разважлівага.

¹² Страх Гасподні - ненавідзець зло; гонар і пыху і ліхія шляхі і падступныя вусны я ненавіджу.

¹³ У мяне рада і праўда: я розум, у мяне сіла.

¹⁴ Мною цары валадараць, і праўнікі ўзаконьваюць праўду.

¹⁵ Мною кіруюць уладыкі і вяльможы, і ўсе судзьдзі праведныя.

¹⁶ Хто любіць мяне, тых я люблю, і хто шукае мяне, знойдуць мяне;

¹⁷ багацьце і слава са мною - скарб нятленны, і праўда;

¹⁸ плады мае лепшыя за золата, і золата самага чыстага, і карысьці ад мяне болей, чым ад чыстага срэбра.

¹⁹ Я хаджу дарогаю праўды, сьцежкамі правасудзьдзя,

²⁰ каб даць тым, хто мяне любіць, спадчыну дабра, і скарбніцы іхнія я напаўняю.

²¹ Гасподзь меў мяне ад пачатку дарогі Сваёй, раней дзеяў Сваіх, спрадвеку:

²² адвеку была я памазаная, ад пачатку, ад правеку зямлі.

²³ Я нарадзілася, калі ня было яшчэ бездані, калі яшчэ ня было крыніц, багатых вадою.

²⁴ Я нарадзілася перш, чым былі пастаўлены горы, раней за пагоркі,

²⁵ калі яшчэ Ён не стварыў ні зямлі, ні палёў, ні пачатковых пылінак сусьвету.

²⁶ Ён рыхтаваў нябёсы, я была там. Калі ён крэсьліў скляпеньне над паверхняю бездані,

²⁷ калі сталяваў наверсе аблокі, калі мацаваў крыніцы бездані,

²⁸ калі даваў мору статут, каб воды не заступалі межаў яго, калі закладваў асновы зямлі:

²⁹ тады я была пры Ім за майстра, і была кожны дзень радасьцю, весялосьцю была перад абліччам Ягоным заўсёды,

³⁰ радуючыся на зямным коле Яго, і радасьць мая была з сынамі чалавечымі.

³¹ Цяпер, дзеці, паслухайце мяне; і шчасныя тыя, што будуць ахоўваць шляхі мае!

³² Паслухайце настаўленьня, і мудрымі станьце, і не адступайцеся ад яго.

³³ Шчасны той чалавек, які слухае мяне, чуваючы дзень у дзень каля варотаў маіх і вартуючы дзьверы мае!

³⁴ Бо, хто знайшоў мяне, той знайшоў жыцьцё, і атрымае мілату ад Госпада;

³⁵ а хто грэшыць супроць мяне, учыняе шкоду душы маёй: усе тыя, што ненавідзяць мяне, любяць сьмерць".