Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Выслоўi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Як сьнег летам і дождж у жніва, так гонар не пасуе неразумнаму.

² Як верабей пырхне, калі ластаўка паляціць, так незаслужаны праклён ня збудзецца.

³ Плётка каню, аброць аслу, а кій немысьлю.

⁴ Не адказвай неразумнаму паводле неразумнасьці ягонай, каб і ты не прыпадобніўся яму;

⁵ а адказвай неразумнаму паводле неразумнасьці ягонай, каб ён не зрабіўся мудрацом у вачах сваіх.

⁶ Падцінае сабе ногі, робіць шкоду сабе той, хто пасылае наказ празь немысьля.

⁷ Як віхляюцца ногі ў кульгавага, так і выслоўе на вуснах у неразумнага.

⁸ Што ўкладваць каштоўны камень у прашчу, так і аддаваць пашану дурному.

⁹ Што калючы бадзяк у руцэ ў п'янага, тое і выслоўе на вуснах у неразумнага.

¹⁰ Дужы робіць усё адвольна: і неразумнага ўзнагароджвае, і кожнага праходжага ўзнагароджвае.

¹¹ Як сабака вяртаецца да ванітаў сваіх, так дурны паўтарае глупствы свае.

¹² Калі ты бачыш чалавека, які сам сябе мудрым лічыць, - дык на дурнога болей надзеі, чым на яго.

¹³ Гультай кажа: "леў на дарозе! леў на дварэ!"

¹⁴ Дзьверы паварочваюцца на завесах сваіх, а гультай на ложку сваім.

¹⁵ Гультай апускае руку сваю да міскі, ды яму цяжка падняць яе да рота свайго.

¹⁶ Гультай у вачах сваіх мудрэйшы за семярых, што адказваюць разумна.

¹⁷ Хапае сабаку за вушы той, хто, праходзячы міма, лезе ў чужую спрэчку.

¹⁸ Як той, хто прыкідваецца вар'ятам, кідае агонь, стрэлы і сьмерць,

¹⁹ так - чалавек, які падступна шкодзіць сябру свайму і потым кажа: "я толькі пажартаваў".

²⁰ Дзе няма болей дроў, агонь патухае; і дзе няма нагаворшчыка, разлад аціхае.

²¹ Вугаль - на жар, дровы - на распал свары.

²² Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны ўваходзяць у нутро жывата.

²³ Як нячыстым срэбрам абкладзены гліняны посуд, так і палымяныя вусны і сэрца ліхое.

²⁴ Вуснамі сваімі прыкідваецца вораг, а ў сэрцы сваім намышляе ліхое.

²⁵ Калі ён гаворыць і пяшчотным голасам, ня вер яму; бо сем мярзотаў у сэрцы ў яго.

²⁶ Хто нянавісьць прыкрывае на самоце, злосьць таго адкрыецца ў народным сходзе.

²⁷ Хто капае яму, той упадзе ў яе; і хто пакоціць угору камень, да таго ён вернецца.

²⁸ Хлусьлівы язык ненавідзіць тых, каго ён параніў, і лісьлівыя вусны рыхтуюць падзеньне.