Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Выслоўi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ І гэта выслоўі Саламона, сабраныя мужамі Эзэкіі, цара Юдэйскага.

² Слава Божая - пакрываць таямніцаю справу, а славай цароў - дасьледаваць справу.

³ Як неба ў вышыні і зямля ў глыбіні, так сэрца цароў - недасьледвальнае.

⁴ Аддзялі дамешку ад срэбра, і выйдзе ў срэбніка посуд:

⁵ адвядзі няправеднага ад цара, і трон ягоны ўмацуецца праўдай.

⁶ Ганарліва не выстаўляйся перад абліччам цара і на месца вялікіх не станавіся;

⁷ бо лепей хай скажуць табе: "узыдзі сюды вышэй", чым калі прынізяць цябе перад знакамітым, якога ўбачылі вочы твае.

⁸ Ня ўступай пасьпешліва ў цяжбіну: бо што будзеш рабіць у канцы, калі супернік твой сарамаціць цябе?

⁹ Вядзі цяжбіну зь блізкім тваім, але таямніцы ягонае не адкрывай,

¹⁰ каб не папракнуў цябе той, хто чуў гэта, бо тады ганьба твая ад цябе не адстане.

¹¹ Залатыя яблыкі ў срэбным празрыстым посудзе - слова, сказанае прыстойна.

¹² Залатая завушніца і аздоба з чыстага золата - гэта мудры абскаржнік для ўважлівага вуха.

¹³ Што прахалода ад сьнегу ў жніва, тое верны пасол таму, хто яго пасылае: ён прыносіць душы гаспадара свайго радасьць.

¹⁴ Што хмары і вятры без дажджу, тое чалавек, які абяцае гасьцінцы і іх не дае.

¹⁵ Цярплівасьць схіляе да літасьці вяльможу, і мяккі язык ломіць костку.

¹⁶ Знайшоў ты мёд? еж, колькі трэба табе, каб не аб'есьціся ім і ня выбляваць яго.

¹⁷ Не ўчашчай у дом сябра твайго, каб ты не абрыд яму, каб ён не зьненавідзеў цябе.

¹⁸ Што молат і меч і вострая страла, тое чалавек, які сьведчыць ілжыва супроць блізкага свайго.

¹⁹ Што гнілы зуб і паралізаваная нага, тое надзея на ненадзейнага чалавека ў нягодзе.

²⁰ Як той, хто здымае зь сябе вопратку ў халодны дзень, і як воцат на рану, так і той, хто сьпявае песьні тужліваму сэрцу.

²¹ Калі вораг твой галодны, накармі яго хлебам; і калі ён сьмягне, напаі яго вадою:

²² бо, робячы гэта, ты зьбіраеш распаленае вуголле на галаву ягоную, і Гасподзь аддзячыць табе.

²³ Паўночны вецер нясе дождж, а патаемная гаворка - незадаволеныя твары.

²⁴ Лепей жыць у куце на даху, чым са сварліваю жонкаю ў прасторным доме.

²⁵ Што халодная вада натомленай смагай душы, тое добрая вестка з далёкай краіны.

²⁶ Што ўскаламучаная крыніца і парушаная крыніца, тое праведнік, які падае перад бязбожнікам.

²⁷ Як нядобра есьці многа мёду, так дамагацца славы ня ёсьць слава.

²⁸ Што горад разбураны, без мура, тое чалавек, які не валодае духам сваім.