Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Выслоўi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Сваволі шукае прымхлівы, паўстае супроць усяго разумнага.

² Неразумны ня любіць думаць, а толькі паказаць бы свой розум.

³ З прыходам бязбожнага прыходзіць і пагарда, а з вартым пагарды - ганьба.

⁴ Слова з вуснаў чалавечых - глыбокія воды; крыніца мудрасьці - бруісты паток.

⁵ Нядобра быць ласкавым зь бязбожным, каб абвергнуць праведнага ў судзе.

⁶ Вусны бязглуздага цягнуць у незлагадзь, а словы яго выклікаюць бойку.

⁷ Язык бязглуздага - пагібель яму, а вусны яго - сетка на душу ягоную.

⁸ Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны гладка ўваходзяць у нутро чалавека.

⁹ Нядбалы ў працы сваёй - брат марнатраўцы.

¹⁰ Імя Госпада - моцная вежа: убягае ў яе праведнік, і ў бясьпецы.

¹¹ Маёмасьць багатага - як моцны горад ягоны, і высокім мурам здаецца яму.

¹² Перад падзеньнем узносіцца сэрца чалавека, а сьціпласьць ідзе наперадзе славы.

¹³ Хто дае адказ, ня выслухаўшы, той неразумны і брыдка яму.

¹⁴ Дух чалавека пераносіць яго немачы; а прыгнечаны дух - хто можа ўмацаваць яго.

¹⁵ Сэрца разумнага набывае веды, і вуха мудрых шукае ведаў.

¹⁶ Дарунак дае чалавеку прастору і да вяльможаў давядзе яго.

¹⁷ Першы ў цяжбіне сваёй мае рацыю, але прыходзіць супернік ягоны і паняверыць яе.

¹⁸ Жэрабя спыняе спрэчкі і вырашае паміж моцнымі.

¹⁹ Азлоблены брат няпрыступнейшы за моцны горад, і свары падобныя на замкі замка.

²⁰ Ад плоду вуснаў чалавека напаўняецца чэрава ягонае; вытворамі вуснаў сваіх ён насычаецца.

²¹ Сьмерць і жыцьцё - ва ўладзе языка, і хто любіць яго, скаштуе ад плоду яго.

²² Хто знайшоў жонку, той знайшоў дабро і атрымаў мілату ад Госпада.

²³ З мальбою гаворыць убогі, а багаты адказвае груба.

²⁴ Хто хоча мець сяброў, той і сам павінен быць прыязны; і бывае сябар больш прыязны за брата.