Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП

Святое Дабравесце паводле Матфея

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Ён, увайшоўшы ў лодку, пераплыў і прыйшоў у Свой горад.

² І вось, прынеслі да Яго паралізаванага, пакладзенага на пасцелі. І ўбачыўшы веру іхнюю, Іісус сказаў паралізаванаму: мацуйся, сыне! даруюцца табе грахі твае.

³ І вось, некаторыя кніжнікі сказалі самі сабе: Ён блюзнерыць.

⁴ А Іісус, зразумеўшы помыслы іх, сказаў: навошта вы намышляеце ліхое ў сэрцах вашых?

⁵ бо што лягчэй – сказаць: "даруюцца табе грахі", альбо сказаць: "устань і хадзі"?

⁶ Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, тады кажа паралізаванаму: устань, вазьмі пасцель тваю і ідзі ў дом твой.

⁷ І той устаў, узяў пасцель сваю, і пайшоў у дом свой.

⁸ А людзі, убачыўшы гэта, дзіву даліся і праславілі Бога, Які даў такую ўладу людзям.

⁹ Праходзячы адтуль, убачыў Іісус чалавека, што сядзеў на мытні, якога звалі Матфей, і кажа яму: ідзі за Мною. І ўстаў той і пайшоў услед за Ім.

¹⁰ І сталася, калі Іісус узляжаў у доме, вось, многія мытнікі і грэшнікі прыйшлі і ўзлеглі з Ім і вучнямі Ягонымі.

¹¹ І ўбачыўшы гэта, фарысеі сказалі вучням Яго: навошта Настаўнік ваш есць і п'е з мытнікамі і грэшнікамі?

¹² А Іісус, пачуўшы гэта, сказаў ім: не здаровыя маюць патрэбу ў лекары, а хворыя;

¹³ ідзіце, навучыцеся, што азначае: "міласці хачу, а не ахвяры"?, бо Я прыйшоў заклікаць не праведнікаў, а грэшнікаў да пакаяння.

¹⁴ Тады прыходзяць да Яго вучні Іаанавы і кажуць: чаму мы і фарысеі посцім многа, а Твае вучні не посцяць?

¹⁵ І сказаў ім Іісус: ці могуць засмучацца сыны харомаў вясельных, пакуль з імі жаніх? Але прыйдуць дні, калі адымецца ў іх жаніх, і тады будуць пасціць.

¹⁶ І ніхто не прыстаўляе латкі з нябеленага палатна да старон адзежыны; бо зноў прышытае аддзярэ ад старога, і дзірка будзе яшчэ горшая.

¹⁷ Не ўліваюць таксама віна і маладога ў мяхі старыя; а інакш дзяруцца мяхі, і віно выцякае, і мяхі прападаюць; а віно маладое ўліваюць у новыя мяхі, і зберагаецца тое і другое.

¹⁸ Калі Ён ім гэта казаў, вось, прыйшоў нейкі начальнік і, кланяючыся Яму, казаў: дачка мая зараз памерла; але прыйдзі, ускладзі на яе руку Тваю, і яна будзе жыць.

¹⁹ І ўстаўшы, Іісус пайшоў за ім, і вучні Яго.

²⁰ І вось, жанчына, якая дванаццаць гадоў пакутавала ад крывацечы, падышоўшы ззаду, дакранулася да краю вопраткі Яго,

²¹ бо яна казала сама сабе: калі толькі дакрануся да вопраткі Яго, выздаравею.

²² А Іісус, абярнуўшыся і ўбачыўшы яе, сказаў: мацуйся, дачка! вера твая ўратавала цябе. І выздаравела жанчына з таго часу.

²³ А як прыйшоў Іісус у начальнікаў дом і ўбачыў жалейнікаў і збянтэжаны люд,

²⁴ сказаў ім: выйдзіце; бо не памерла дзяўчына, а спіць. І насміхаліся з Яго.

²⁵ Калі ж людзі былі высланы, Ён, увайшоўшы, узяў яе за руку, і дзяўчына ўстала.

²⁶ І разнеслася вестка пра гэта па ўсёй зямлі той.

²⁷ І калі ішоў адтуль Іісус, ішлі за Ім двое сляпых і крычалі: памілуй нас, Іісусе, Сыне Давідаў!

²⁸ І калі Ён прыйшоў у дом, прыступілі да Яго сляпыя. І кажа ім Іісус: ці верыце, што Я магу зрабіць гэта? Яны кажуць Яму: так Госпадзе!

²⁹ Тады Ён крануўся вачэй іх і сказаў: па веры вашай хан будзе вам.

³⁰ І адкрыліся вочы ў іх; і строга наказаў ім Іісус: глядзіце, каб ніхто не даведаўся.

³¹ А яны, выйшаўшы, расказалі пра Яго па ўсёй зямлі той.

³² Калі ж тыя выходзілі, вось, прывялі да Яго чалавека нямога, апанаванага дэманам.

³³ І калі дэман быў выгнаны, нямы пачаў гаварыць. І люд, дзіву даючыся, казаў: ніколі не было такога явішча ў Ізраілі.

³⁴ А фарысеі казалі: сілаю князя дэманскага выганяе Ён дэманаў.

³⁵ І хадзіў Іісус па ўсіх гарадах і па селішчах, вучачы ў сінагогах іх, прапаведуючы Дабравесце Царства і ацаляючы ўсякую хваробу і ўсякую немач у людзях.

³⁶ Бачачы людзей, Ён пашкадаваў іх, бо яны былі знясіленыя і пакінутыя, як авечкі без пастуха.

³⁷ Тады кажа вучням Сваім: жніва многа, ды работнікаў мала;

³⁸ дык маліце Гаспадара жніва, каб паслаў работнікаў на жніво Сваё.