Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Паводле Мацьвея

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Убачыўшы люд, Ён узышоў на гару; і калі сеў, прыступілі да Яго вучні Ягоныя.

² І, адкрыўшы вусны Свае, Ён вучыў іх, кажучы:

³ Дабрашчасныя ўбогія духам, бо іх ёсьць Царства Нябеснае.

⁴ Дабрашчасныя тыя, што плачуць, бо яны суцешацца.

⁵ Дабрашчасныя лагодныя, бо яны ўспадкуюць зямлю.

⁶ Дабрашчасныя тыя, хто жадае і прагне праўды, бо яны спатоляцца.

⁷ Дабрашчасныя міласэрныя, бо яны памілаваны будуць.

⁸ Дабрашчасныя чыстыя сэрцам, бо яны Бога ўбачаць.

⁹ Дабрашчасныя міратворцы, бо яны сынамі Божымі назавуцца.

¹⁰ Дабрашчасныя гнаныя за праўду, бо іх ёсьць Царства Нябеснае.

¹¹ Дабрашчасныя вы, калі будуць вас ганьбіць і гнаць і ўсякім словам ліхім несправядліва зьневажаць за Мяне.

¹² Радуйцеся і весялецеся, бо ўзнагарода ваша вялікая на нябёсах: так гналі прарокаў, што былі перад вамі.

¹³ Вы - соль зямлі. Калі ж соль страціць сілу, дык чым асоліш яе? Яна ўжо ні на што ня прыдатная, хіба што выкінуць яе прэч на патаптаньне людзям.

¹⁴ Вы - сьвятло сьвету: ня можа схавацца горад, які стаіць на версе гары.

¹⁵ І запаліўшы сьвечку, ня ставяць яе пад пасудзінаю, а на сьвечніку, і сьвеціць усім, хто ў доме.

¹⁶ Так няхай сьвеціць сьвятло ваша перад людзьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя ўчынкі і ўслаўлялі Айца вашага, Які ёсьць у нябёсах.

¹⁷ Ня думайце, што Я прыйшоў парушыць закон, альбо прарокаў: не парушыць прыйшоў Я, а зьдзейсьніць.

¹⁸ Бо праўду кажу вам: пакуль ня мінецца неба і зямля, ані ёта адна, ані рыска адзіная ня мінецца з закона, пакуль ня збудзецца ўсё.

¹⁹ Дык вось, хто парушыць адну з запаведзяў гэтых найменшых і навучыць гэтак людзей, той найменшым назавецца ў Царстве Нябесным; а хто выканае і навучыць, той вялікім назавецца ў Царстве Нябесным.

²⁰ Бо, кажу вам, калі праведнасьць ваша не пераважыць праведнасьці кніжнікаў і фарысэяў, дык ня ўвойдзеце вы ў Царства Нябеснае.

²¹ Вы чулі, што сказана продкам: "не забівай; а хто заб'е, падпадае суду".

²² А Я кажу вам, што кожны, хто гневаецца на брата свайго марна, падпадае суду; хто ж бо скажа брату свайму "пусты чалавек", падпадае сынедрыёну; а хто скажа "неразумны", падпадае геене вогненнай.

²³ Дык вось, калі ты прынясеш дар твой да ахвярніка і ўспомніш там, што брат твой мбе нешта супроць цябе,

²⁴ пакінь там дар твой перад ахвярнікам, і ідзі сьпярша памірыся з братам тваім, і тады прыйдзі і прынясі дар твой.

²⁵ Мірыся з праціўнікам тваім хутчэй, пакуль ты яшчэ ў дарозе зь ім, каб не аддаў цябе праціўнік судзьдзі, а судзьдзя не аддаў цябе слузе, і ня ўкінуў цябе ў цямніцу;

²⁶ праўду кажу табе: ня выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга кадранта.

²⁷ Вы чулі, што сказана продкам: "Ня чыні пералюбу".

²⁸ А Я вам кажу, што кожны, хто глядзіць на жанчыну з пажадаю, ужо ўчыніў пералюб зь ёю ў сэрцы сваім.

²⁹ Калі ж правае вока тваё спакушае цябе, вырві яго і кінь ад сябе; бо лепей табе, каб загінуў адзін з чэлесаў тваіх, а ня ўсё цела тваё было ўкінута ў геену.

³⁰ І калі правая твая рука спакушае цябе, адатні яе і кінь ад сябе; бо лепей табе, каб загінуў адзін з чэлесаў тваіх, а ня ўсё цела тваё было ўкінута ў геену.

³¹ Сказана таксама, што, калі хто разьвядзецца з жонкаю сваёю, няхай дасьць ёй разводны ліст.

³² А Я вам кажу: кожны, хто разводзіцца з жонкаю сваёю, акрамя як з прычыны распусты, той даводзіць яе да пералюбу; і хто ажэніцца з разьведзенай, той чыніць пералюб.

³³ Зноў жа чулі вы, што сказана продкам: "Не давай ілжывай прысягі, а выконвай прад Госпадам прысягі твае".

³⁴ А Я вам кажу: не прысягай зусім: ні небам, бо яно - Трон Божы;

³⁵ ні зямлёю, бо яна падножжа нагам Ягоным; ні Ерусалімам, бо ён горад Вялікага Цара;

³⁶ ні галавою тваёю не прысягай, бо ня можаш ніводнай валасінкі зрабіць белаю альбо чорнаю.

³⁷ А хай будзе слова ваша: "так - так", "не - не"; а што звыш гэтага, тое ад ліхога.

³⁸ Вы чулі, што сказана: "Вока за вока, і зуб за зуб".

³⁹ А Я кажу вам не працівіцца злому. Калі хто цябе ўдарыць па правай шчацэ тваёй, падстаў яму і другую;

⁴⁰ і калі хто захоча судзіцца з табою і ўзяць у цябе кашулю, аддай яму і вопратку;

⁴¹ і калі хто цябе змусіць ісьці зь ім адно попрышча, ідзі зь ім два.

⁴² Таму, хто просіць у цябе, дай і ад таго, хто хоча пазычыць у цябе, не адварочвайся.

⁴³ Вы чулі, што сказана: "Любі блізкага твайго і ненавідзь ворага твайго".

⁴⁴ А Я кажу вам: любеце ворагаў вашых, дабраслаўляйце кляцьбітоў вашых, рабеце дабро ненавісьнікам вашым і малецеся за крыўдзіцеляў вашых і за ганіцеляў вашых;

⁴⁵ каб сталіся вы сынамі Айца вашага, Які ёсьць у нябёсах; бо Ён загадвае сонцу Свайму ўзыходзіць над ліхімі і добрымі і пасылае дождж на праведных і няправедных.

⁴⁶ Бо, калі вы будзеце любіць тых, што любяць вас, якая вам узнагарода? Ці ж ня тое самае робяць і мытнікі?

⁴⁷ І калі вы вітаеце братоў вашых толькі, што асаблівага робіце? Ці ж ня гэтак тое самае робяць і язычнікі?

⁴⁸ Дык вось, будзьце дасканалыя, як дасканалы Айцец ваш Нябесны.