Новый Завет Уэсткотта-Хорта (27)
Библия на украинском языке (66)
Новый Завет Нестле-Аланда (27)
Библия на белорусском языке (66)
Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП
Святое Дабравесце паводле Матфея
1 Калі ж настала раніца, зрабілі нараду ўсе першасвятары і старэйшыны народу супраць Іісуса, каб аддаць Яго на смерць:
2 і звязаўшы Яго, завялі і перадалі Яго Понцію Пілату, намесніку.
3 Тады Іуда, які выдаў Яго, убачыўшы, што засудзілі Яго, і раскаяўшыся, аддаў трыццаць срэбранікаў першасвятарам і старэйшынам,
4 кажучы: саграшыў я, прадаўшы кроў нявінную. Яны ж сказалі: што нам да таго? глядзі сам.
5 І кінуўшы срэбранікі ў храме, ён адышоў; і пайшоўшы, павесіўся.
6 Першасвятары, узяўшы срэбранікі, сказалі: не дазваляецца класці іх у храмавую скарбніцу, бо гэта цана крыві.
7 І зрабіўшы нараду, купілі на іх поле ганчара для пахавання чужынцаў;
8 таму і называецца поле тое "полем крыві" па сённяшні дзень;
9 тады збылося сказанае праз прарока Іерамію, які кажа: "і ўзялі трыццаць срэбранікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраілевы,
10 і далі іх за поле ганчара, як сказаў мне Гасподзь".
11 Іісус жа стаў перад намеснікам. І запытаў у Яго намеснік, кажучы: Ты Цар Іудзейскі? Іісус жа сказаў яму: ты кажаш.
12 І калі вінавацілі Яго першасвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказваў.
13 Тады кажа Яму Пілат: ці не чуеш, колькі сведчаць супроць Цябе?
14 І не адказваў яму на ніводнае слова, так што намеснік вельмі здзіўляўся.
15 А на свята намеснік меў звычай адпускаць народу аднаго вязня, якога б хацелі.
16 Быў тады ў іх вядомы вязень, званы Варава.
17 І вось, як сабраліся яны, сказаў ім Пілат: каго хочаце, каб я адпусціў вам: Вараву ці Іісуса, якога завуць Хрыстом?
18 Бо ведаў, што з зайдрасці выдалі Яго.
19 Тым часам, як сядзеў ён на судовым месцы, жонка яго паслала яму сказаць: не рабі нічога Праведніку Таму, бо я сёння ў сне шмат адцярпела за Яго.
20 Але першасвятары і старэйшыны падбухторылі люд прасіць Вараву, а Іісуса загубіць.
21 Тады намеснік сказаў ім у адказ: каго хочаце з двух, каб я адпусціў вам? Яны сказалі: Вараву.
22 Кажа ім Пілат: што ж мне зрабіць з Іісусам, якога завуць Хрыстом? Кажуць яму ўсе: няхай будзе распяты!
23 Намеснік жа сказаў: якое ж ліха ўчыніў Ён? Але яны яшчэ мацней крычалі: няхай будзе распяты!
24 Пілат, бачачы, што нічога не дапамагае, а неспакой расце, узяў вады і ўмыў рукі перад людзьмі, кажучы: невінаваты я ў крыві Праведніка Гэтага; глядзіце самі.
25 І, адказваючы, увесь люд сказаў: Кроў Яго на нас і на дзецях нашых.
26 Тады адпусціў ім Вараву, а Іісуса, біўшы, аддаў на распяцце.
27 Тады воіны намеснікавы, узяўшы Іісуса ў прэторыю, сабралі на Яго цэлы полк,
28 і раздзеўшы Яго, надзелі на Яго баграніцу;
29 і, сплёўшы вянец з цёрну, усклалі на галаву Яму і далі Яму ў правую руку кій, і, стаўшы на калені перад Ім, кпілі з Яго, кажучы: радуйся, Цару Іудзейскі?
30 і плявалі на Яго і, узяўшы кій, білі па галаве Яго.
31 І калі накпіліся з Яго, знялі з Яго пурпуру і апранулі Яго ў адзежу Ягоную, і павялі Яго на распяцце.
32 Выходзячы, спаткалі яны аднаго Кірынеяніна, імем Сіман: яго і прымусілі несці крыж Яго.
33 І прыйшоўшы на месца, якое называецца Галгофа, што азначае "месца чэрапа",
34 далі Яму піць воцату, змяшанага з жоўцю; і, пакаштаваўшы, не хацеў піць.
35 Тыя, што ўкрыжавалі Яго, дзялілі адзежу Яго, кідаючы жэрабя;
36 і, седзячы, вартавалі Яго там;
37 і змясцілі над галавою Яго надпіс з віною Яго: гэта Іісус, Цар Іудзейскі.
38 Тады ўкрыжавалі з Ім двух разбойнікаў: аднаго па правы бок, а другога па левы.
39 А тыя, што міма праходзілі, зневажалі Яго, ківаючы галовамі сваімі
40 і кажучы: Ты, што разбураеш храм і за тры дні будуеш! уратуй Сябе Самога. Калі Ты Сын Божы, сыдзі з крыжа.
41 Падобна і першасвятары з кніжнікамі і старэйшынамі і фарысеямі, насміхаючыся, казалі:
42 іншых ратаваў, а Самога Сябе не можа ўратаваць. Калі Ён Цар Ізраілеў, няхай цяпер сыдзе з крыжа, і ўверуем у Яго;
43 спадзяваўся на Бога: няхай цяпер выбавіць Яго, калі Ён угодны Яму. Бо Ён сказаў: Я Божы Сын.
44 Таксама і разбойнікі, укрыжаваныя з Ім, ганьбілі Яго.
45 Ад шостай жа гадзіны цемра настала па ўсёй зямлі да гадзіны дзевятай;
46 а каля дзевятай гадзіны ўскрыкнуў Іісус моцным голасам, кажучы: Ілі, Ілі! лема савахфані? што азначае: Божа Мой, Божа Мой! чаму Ты Мяне пакінуў?
47 Некаторыя з тых, што стаялі там, чуючы гэта, казалі: Ілію кліча Ён.
48 І адразу пабег адзін з іх, узяў губку, намачыў у воцат і, насадзіўшы на кій, даваў Яму піць;
49 а другія казалі: чакай; пабачым, ці прыйдзе Ілія ўратаваць Яго.
50 Іісус жа, зноў ўскрыкнуўшы моцным голасам, спусціў дух.
51 І вось, завеса храма разадралася напалам, зверху данізу; і зямля здрыганулася; і каменне раскалолася;
52 і магілы расчыніліся; і многія целы памерлых паўсталі;
53 і выйшаўшы з магіл пасля ўваскрэсення Яго, ўвайшлі ў святы горад і явіліся многім.
54 Сотнік жа і тыя, што з ім вартавалі Іісуса, бачачы землятрус і ўсё, што адбылося, перапалохаліся вельмі і казалі: сапраўды Ён быў Сын Божы.
55 Там былі таксама і глядзелі здалёк многія жанчыны, якія ішлі следам за Іісусам з Галілеі, служачы Яму;
56 сярод іх былі Марыя Магдаліна і Марыя, маці Іакава і Іасіі, і маці сыноў Зевядзеевых.
57 Калі ж звечарэла, прыйшоў багаты чалавек з Арымафеі, імем Іосіф, які таксама вучыўся ў Іісуса;
58 ён, прыйшоўшы да Пілата, прасіў цела Іісусава. Тады Пілат загадаў аддаць цела.
59 І ўзяўшы цела, Іосіф абгарнуў яго чыстаю плашчаніцаю
60 і паклаў яго ў новай сваёй магіле, якую высек у скале; і прываліўшы вялікі камень да дзвярэй магілы, адышоў.
61 Была ж там Марыя Магдаліна і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.
62 На другі дзень, які ідзе за пятніцай, сабраліся першасвятары і фарысеі да Пілата
63 і казалі: пане! мы ўспомнілі, што ашуканец той, яшчэ калі быў жывы, сказаў: "праз тры дні ўваскрэсну";
64 дык вось, загадай вартаваць магілу да трэцяга дня, каб вучні Яго, прыйшоўшы ўначы, не ўкралі Яго і не сказалі народу: "уваскрэс з мёртвых", і будзе апошняе ашуканства горшае за першае.
65 А Пілат сказаў ім: маеце варту; ідзіце, ахоўвайце, як ведаеце.
SAPE