Новый Завет Уэсткотта-Хорта (27)
Библия на украинском языке (66)
Новый Завет Нестле-Аланда (27)
Библия на белорусском языке (66)
Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП
Святое Дабравесце паводле Матфея
1 І калі наблізіліся да Іерусаліма і прыйшлі ў Віфагію да гары Елеонскай, тады Іісус паслаў двух вучняў,
2 сказаўшы ім: ідзіце ў селішча, што проста перад вамі; і адразу знойдзеце асліцу прывязаную і асляня з ёю; адвязаўшы, прывядзіце да Мяне.
3 І калі вам хто скажа што-небудзь, адказвайце, што яны патрэбныя Госпаду; і адразу пашле іх.
4 Усё ж гэта было, каб збылося сказанае праз прарока, які гаворыць:
5 "скажыце дачцэ Сіёнавай: вось, Цар твой ідзе да цябе лагодны, седзячы на асліцы і асляне, сыне пад'ярэмнай".
6 Вучні пайшлі і зрабілі так, як загадаў ім Іісус,
7 прывялі асліцу і асляня і паклалі на іх вопратку сваю, і Ён сеў паверх яе.
8 Мноства людзей пасцілалі вопратку сваю на дарозе, а іншыя рэзалі галіны з дрэў і пасцілалі на дарозе;
9 а люд, які ішоў спераду і следам, усклікаў: асанна Сыну Давідаваму! Благаславёны Той, Хто прыходзіць ў імя Гасподняе! Асанна ў вышніх!
10 І калі ўвайшоў Ён у Іерусалім, увесь горад прыйшоў у рух і казалі: хто гэта?
11 А люд казаў: Гэта Іісус, Прарок з Назарэта Галілейскага.
12 І ўвайшоў Іісус у храм Божы і выгнаў усіх тых, што прадавалі і куплялі ў храме, і сталы мянялаў перакуліў і ўслоны прадаўцоў галубоў,
13 і сказаў ім: напісана: "дом Мой домам малітвы назавецца"; а вы зрабілі з яго логава разбойнікаў.
14 І прыступілі да Яго ў храме сляпыя і кульгавыя, і Ён ацаліў іх.
15 А першасвятары і кніжнікі, убачыўшы цуды, якія Ён учыніў, і дзяцей, якія ўсклікалі ў храме і казалі: "асанна Сыну Давідаваму", абураліся
16 і сказалі Яму: ці чуеш, што яны кажуць? А Іісус кажа ім: так! хіба вы ніколі не чыталі: "з вуснаў дзетак і немаўлят Ты ўчыніў хвалу?"
17 І пакінуўшы іх, выйшаў з горада ў Віфанію і правёў там ноч.
18 А раніцай, вяртаючыся ў горад, схацеў есці.
19 І, угледзеўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падышоў да яе і, нічога на ёй не знайшоўшы, акрамя толькі лісця, кажа ёй: няхай не будзе больш ад цябе плоду вавек. І адразу ўсохла смакоўніца.
20 Убачыўшы гэта, вучні здзівіліся і казалі: як гэта адразу ўсохла смакоўніца?
21 А Іісус сказаў ім у адказ: праўду кажу вам: калі будзеце мець веру і не спаняверыцеся, не толькі зробіце тое, што зроблена са смакоўніцай, але, калі і гары гэтай скажаце: "падыміся і ўвергніся ў мора", - будзе;
22 і ўсё, чаго ні папросіце ў малітве з вераю, атрымаеце.
23 І калі прыйшоў Ён у храм і вучыў, прыступілі да Яго першасвятары і старэйшыны народу і сказалі: якою ўладаю Ты гэта робіш? і хто Табе даў такую ўладу?
24 Іісус сказаў ім у адказ: спытаю і Я ў вас адну рэч; калі пра тое скажаце Мне, і Я вам скажу, якою ўладаю гэта раблю.
25 Хрышчэнне Іаанава адкуль было: з нябёсаў, ці ад людзей? Яны ж разважалі паміж сабою: калі скажам: "з неба", дык Ён скажа нам: "чаму ж вы не паверылі яму?"
26 а калі скажам: "ад людзей", - баімся народу, бо ўсе лічаць Іаана прарокам.
27 І сказалі ў адказ Іісусу: не ведаем. Сказаў ім і Ён: і Я вам не скажу, якою ўладаю гэта раблю.
28 А як вам здаецца? У аднаго чалавека было два сыны; і ён, падышоўшы да першага, сказаў: сыне! ідзі, сёння працуй у вінаградніку маім.
29 Але ён сказаў у адказ: "не хачу"; а пасля, раскаяўшыся, пайшоў.
30 І, падышоўшы да другога, ён сказаў тое самае. Гэты сказаў у адказ: "іду, гаспадар". І не пайшоў.
31 Каторы з двух выканаў бацькаву волю? Кажуць Яму: першы. Кажа ім Іісус: праўду кажу вам, што мытнікі і распусніцы паперад вамі ідуць у Царства Божае.
32 Бо прыйшоў да вас Іаан шляхам праведнасці, і вы не паверылі яму, а мытнікі і распусніца паверылі яму; вы ж, і бачыўшы гэта, не раскаяліся пасля, каб паверыць яму.
33 Выслухайце іншую прытчу. Быў адзін гаспадар дома, які пасадзіў вінаграднік: і абнёс агароджаю яго, і выкапаў у ім выціскальню і збудаваў вежу, і аддаў яго вінаградарам, і адлучыўся.
34 А калі надышоў час пладоў, ён паслаў сваіх рабоў да вінаградараў узяць плады свае.
35 Вінаградары, схапіўшы рабоў яго, каго набілі, каго забілі, а каго каменнем пабілі.
36 Зноў паслаў ён іншых рабоў, больш чым раней; і з імі зрабілі тое самае.
37 Нарэшце паслаў ён да іх сына свайго, кажучы: пасаромеюцца сына майго.
38 Але вінаградары, убачыўшы сына, сказалі адзін аднаму: гэта спадкаемец; хадзем, заб'ем яго і завалодаем спадчынай яго:
39 І схапіўшы яго, вывелі вонкі з вінаградніка і забілі.
40 І вось, калі прыйдзе гаспадар вінаградніка, што зробіць ён з гэтымі вінаградарамі?
41 Кажуць Яму: ліхадзеяў гэтых аддасць на лютую смерць, а вінаграднік аддасць іншым вінаградарам, якія аддаваць будуць яму плады ў свой час.
42 Іісус кажа ім: няўжо вы ніколі не чыталі ў Пісанні: "Камень, які адкінулі будаўнікі, той самы зрабіўся галавою вугла: гэта - ад Госпада, і ёсць дзіўна ў вачах нашых"?
43 Таму кажу вам, што адымецца ад вас Царства Божае, і дадзена будзе народу, які прыносіць плады яго.
44 І той, хто ўпадзе на гэты камень, разаб'ецца; а на каго ён упадзе, таго раздушыць.
45 І чуючы прытчы Яго, першасвятары і фарысеі зразумелі, што Ён пра іх гаворыць;
46 і намерваліся схапіць Яго; але пабаяліся люду, бо Яго ўважалі за прарока.
SAPE