Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП

Святое Дабравесце паводле Матфея

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ У той час Ірад тэтрарх пачуў погалас пра Іісуса,

² і сказаў служкам сваім: гэта Іаан Хрысціцель; ён паўстаў з мёртвых, і таму цуды ўчыняюцца ім.

³ Бо Ірад, узяўшы Іаана, звязаў яго і пасадзіў у цямніцу з-за Ірадыяды, жонкі Філіпа, брата свайго;

⁴ таму што Іаан казаў яму: нельга табе мець яе.

⁵ І хацеў яго забіць, але пабаяўся народу, бо яго ўважалі за прарока.

⁶ А ў дзень народзін Ірада, скакала дачка Ірадыяды перад усімі і дагадзіла Іраду;

⁷ таму ён пад прысягаю абяцаў ёй даць, чаго толькі яна ні папросіць.

⁸ А яна, падбухтораная маці сваёю, сказала: дай мне тут на місе галаву Іаана Хрысціцеля.

⁹ І засмуціўся цар; але дзеля прысягі і тых, што ўзляжалі з ім, загадаў даць ёй,

¹⁰ і паслаў адцяць Іаану галаву ў цямніцы.

¹¹ І прынеслі галаву яго на місе, і далі дзяўчыне; а яна занесла маці сваёй.

¹² А вучні яго, прыйшоўшы, узялі яго цела і пахавалі яго; і пайшлі, абвясцілі Іісусу.

¹³ І пачуўшы, адплыў Іісус адтуль на лодцы ў пустэльнае месца адзін; а люд, пачуўшы пра тое, пайшоў за Ім з гарадоў пяшком.

¹⁴ І выйшаўшы, Іісус убачыў мноства людзей і пашкадаваў іх, і ацаліў хворых іх.

¹⁵ Калі ж звечарэла, прыступілі да Яго вучні Ягоныя і сказалі: пустэльная тут мясціна, і час ужо позні; адпусці людзей, каб яны пайшлі ў селішчы і купілі ежы сабе.

¹⁶ Але Іісус сказаў ім: не трэба ім ісці; вы дайце ім есці.

¹⁷ Яны ж кажуць Яму: у нас тут толькі пяць хлябоў і дзве рыбіны.

¹⁸ Ён сказаў: прынясіце іх Мне сюды.

¹⁹ І загадаў народу ўзлегчы на траву і, узяўшы пяць хлябоў і дзве рыбіны, узвёў вочы ў неба, благаславіў, разламаў і даў хлябы вучням, а вучні - народу.

²⁰ І елі ўсе, і насыціліся; і набралі рэшты кавалкаў дванаццаць кашоў поўных;

²¹ а тых, што елі, было каля пяці тысяч чалавек, апроч жанчын і дзяцей.

²² І адразу прымусіў Іісус вучняў Сваіх увайсці ў лодку і выправіцца раней за Яго на той бок, пакуль Ён адпусціць людзей.

²³ І адпусціўшы людзей, Ён узышоў на гару сам-насам памаліцца; і калі звечарэла, заставаўся там адзін.

²⁴ А лодка была ўжо на сярэдзіне мора, і яе біла хвалямі, бо вецер быў супраціўны.

²⁵ А ў чацвёртую варту ночы пайшоў да іх Іісус, ідучы па моры.

²⁶ І вучні, убачыўшы Яго, што ішоў Ён па моры, сумеліся і казалі: гэта прывід; і ад страху закрычалі.

²⁷ Але Іісус адразу загаварыў з імі і сказаў: узбадзёрцеся; гэта Я, не бойцеся.

²⁸ Пётр сказаў Яму ў адказ: Госпадзе! калі гэта Ты, загадай мне прыйсці да Цябе па вадзе.

²⁹ А Ён сказаў: ідзі. І выйшаўшы з лодкі, Пётр пайшоў па вадзе, каб падысці да Іісуса;

³⁰ але, бачачы моцны вецер, спалохаўся і, пачаўшы тануць, закрычаў: Госпадзе! уратуй мяне.

³¹ Іісус адразу, працягнуўшы руку, падтрымаў яго і кажа яму: малаверны! навошта ты засумняваўся?

³² І калі ўвайшлі яны ў лодку, вецер аціх.

³³ А тыя, што ў лодцы былі, падышлі, пакланіліся Яму і сказалі: сапраўды, Ты Сын Божы.

³⁴ І пераправіўшыся, прыбылі ў зямлю Генісарэцкую.

³⁵ І, пазнаўшы Яго, жыхары той мясціны паслалі ва ўсё наваколле тое і прынеслі да Яго ўсіх хворых,

³⁶ і прасілі Яго, каб толькі дакрануцца да краю адзення Яго; і каторыя дакраналіся, ацаляліся.