Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП

Святое Дабравесце паводле Матфея

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Выйшаўшы таго ж дня з дому, Іісус сеў каля мора.

² І сабралася да Яго мноства людзей, так што Ён увайшоў у лодку і сеў; а ўвесь люд стаяў на беразе.

³ І гаварыў ім шмат прытчамі, кажучы: вось, выйшаў сейбіт сеяць.

⁴ І калі сеяў ён, адно ўпала пры дарозе, і наляцелі птушкі і падзяўблі тое;

⁵ іншае ўпала на мясціны камяністыя, дзе няшмат было зямлі, і неўзабаве ўзышло, таму што зямля была неглыбокая.

⁶ А калі ўзышло сонца, завяла і, як не мела карэння, засохла;

⁷ іншае ўпала ў церне, і вырасла церні і заглушыла яго;

⁸ іншае ўпала на добрую зямлю і ўрадзіла плод: адно ў сто разоў, а другое ў шэсцьдзесят, а тое ў трыццаць.

⁹ Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!

¹⁰ І прыступіўшы, вучні сказалі Яму: чаму прытчамі гаворыш ім?

¹¹ Ён сказаў ім у адказ: таму, што вам дадзена ведаць тайны Царства Нябеснага, а ім не дадзена;

¹² бо хто мае, таму дадзена будзе і памножыцца; а хто не мае, у таго адымецца і тое, што мае;

¹³ дзеля таго прытчамі прамаўляю ім, што яны бачачы не бачаць, і чуючы не чуюць, і не разумеюць;

¹⁴ і збываецца над імі прароцтва Ісаіі, якое кажа: "слыхам пачуеце, і не ўразумееце; і вачыма глядзець будзеце, і не ўбачыце;

¹⁵ агрубела бо сэрца ў людзей гэтых, і вушыма цяжка чуюць, і вочы свае змежылі, каб не ўгледзець вачыма, і вушыма не пачуць, і сэрцам не ўразумець, і не звернуцца, каб Я ацаліў іх".

¹⁶ А вашы блажэнныя вочы, што бачаць; і вушы вашыя, што чуюць;

¹⁷ бо праўду кажу вам, што многія прарокі і праведнікі жадалі бачыць тое, што вы бачыце, і не бачылі, і чуць тое, што вы чуеце, і не чулі.

¹⁸ Але ж вы пачуйце прытчу пра сейбіта:

¹⁹ да кожнага, хто слухае слова пра Царства і не разумее, прыходзіць ліхі і крадзе пасеянае ў сэрцы яго: вось каго азначае пасеянае пры дарозе.

²⁰ А пасеянае на камяністых мясцінах азначае таго, хто чуе слова і адразу з радасцю прымае яго;

²¹ але не мае кораня ў сабе і непастаянны: калі настане ўціск альбо ганенне за слова, адразу спакушаецца.

²² А пасеянае ў церні азначае таго, хто чуе слова, але клопат веку гэтага і панада багацця заглушае слова, і яно стаецца бясплодным.

²³ А пасеянае на добрай зямлі азначае таго, хто чуе слова і разумее, які і плод прыносіць і дае адзін сто, другі шэсцьдзесят, а іншы трыццаць.

²⁴ Другую прытчу прапанаваў Ён ім, кажучы: Царства Нябеснае падобнае на чалавека, які пасеяў добрае насенне на полі сваім;

²⁵ калі ж людзі спалі, прыйшоў вораг яго і пасеяў куколь сярод пшаніцы, і пайшоў;

²⁶ калі ўзышла рунь і завязала плод, тады з'явіўся і куколь.

²⁷ Прыйшоўшы, рабы гаспадара дома сказалі яму: гаспадар ці ж не добрае насенне пасеяў ты на полі тваім? адкуль жа на ім куколь?

²⁸ А ён сказаў ім: варожы чалавек гэта зрабіў. А рабы сказалі яму: хочаш, мы пойдзем, выпалем яго?

²⁹ А ён сказаў: не, каб, выбіраючы куколь, вы не павырывалі разам з ім і пшаніцы;

³⁰ пакіньце расці разам тое і другое да жніва; а ў час жніва я скажу жняцам: збярыце перш куколь і звяжыце яго ў снапы, каб спаліць яго; а пшаніцу збярыце ў жытніцу мае.

³¹ Іншую прытчу прапанаваў Ён ім, кажучы: падобнае Царства Нябеснае на зерне гарчычнае, якое чалавек узяў і пасеяў на полі сваім,

³² якое, хоць меншае за ўсякае насенне, але, калі вырастае, бывае большае за ўсякую траву і робіцца дрэвам, так што прылятаюць птушкі нябесныя і гняздзяцца ў голлі яго.

³³ Іншую прытчу сказаў Ён ім: падобнае Царства Нябеснае на закваску, якую жанчына, узяўшы паклала ў тры меры мукі, пакуль не ўкісла ўсё.

³⁴ Гэта ўсё казаў Іісус прытчамі люду, і без прытчы нічога не казаў ім,

³⁵ каб збылося сказанае праз прарока, які кажа: "Разамкну ў прытчах вусны Мае; выкажу ўтоенае ад стварэння свету".

³⁶ Тады Іісус, адпусціўшы людзей, увайшоў у дом. І прыступіўшы да Яго, вучні Яго сказалі: растлумач нам прытчу пра куколь на полі.

³⁷ А Ён ім сказаў у адказ: сейбіт добрага насення ёсць Сын Чалавечы;

³⁸ поле ёсць свет; добрае насенне гэта - сыны Царства, а куколь - сыны ліхога;

³⁹ вораг, які пасеяў яго, ёсць дыявал; жніво ёсць сканчэнне веку, а жняцы - Ангелы.

⁴⁰ А таму, як збіраюць куколь і агнём паляць, гэтак сама будзе пры сканчэнні веку гэтага:

⁴¹ пашле Сын Чалавечы Ангелаў Сваіх, і збяруць з Царства Яго ўсе спакусы і тых, што чыняць беззаконне,

⁴² і ўкінуць іх у печ вогненную; там будзе плач і скрыгат зубоў;

⁴³ тады праведныя заззяюць, як сонца, у Царстве Айца іх. Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!

⁴⁴ Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на скарб, схаваны на полі, які, знойшоўшы, чалавек утоіў, і ў радасці ад гэтага ідзе і прадае ўсё, што мае, і купляе поле тое.

⁴⁵ Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на купца, які шукае прыгожых перлаў,

⁴⁶ які, знайшоўшы адзін шматкаштоўны перл, пайшоў і прадаў усё, што меў, і купіў яго.

⁴⁷ Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на невад, закінуты ў мора і поўны рыбы ўсялякага роду,

⁴⁸ які, калі ён напоўніўся, выцягнулі на бераг і, сеўшы, добрае склалі ў начынне, а нядобрае выкінулі прэч.

⁴⁹ Так будзе пры сканчэнні веку: выйдуць Ангелы і аддзеляць ліхіх з асяроддзя праведных,

⁵⁰ і ўкінуць іх у печ вогненную: там будзе плач і скрыгат зубоў.

⁵¹ Сказаў ім Іісус: ці зразумелі вы гэта ўсё? Яны кажуць Яму: так, Госпадзе!

⁵² А Ён сказаў ім: таму ўсякі кніжнік, навучаны Царству Нябеснаму, падобны на гаспадара дома, які выносіць са скарбніцы сваёй новае і старое.

⁵³ І сталася, калі скончыў Іісус прытчы гэтыя, пайшоў адтуль.

⁵⁴ І прыйшоўшы на бацькаўшчыну Сваю, вучыў іх у сінагозе іхняй, так што яны здзіўляліся і казалі: адкуль у Яго гэтая мудрасць і сілы?

⁵⁵ ці не цясляроў Ён Сын? ці не Ягоную Маці завуць Марыя, і браты Яго Іакаў і Іасій, і Сіман і Іуда?

⁵⁶ і сёстры Яго ці не ўсе сярод нас? адкуль жа ў Яго ўсё гэта?

⁵⁷ І спакушаліся аб Ім. А Іісус сказаў ім: не бывае прарока без пашаны, хіба што толькі на бацькаўшчыне сваёй, і ў доме сваім.

⁵⁸ І не ўчыніў там многіх цудаў з-за няверства іх.