ТАНАХ (39)

Септуагинта (АB) (53)

Септуагинта (BS) (2)

Перевод Феодотиона (3)

Вульгата (78)

Библия Лютера (66)

Textus Receptus (27)

Елизаветинская Библия (75)

Библия короля Иакова (80)

Синодальный перевод (77)

Новый Завет Уэсткотта-Хорта (27)

Перевод Нового Мира (27)

Библия на украинском языке (66)

Новый Завет Нестле-Аланда (27)

Новый Завет Кассиана (27)

ТаНаХ Давида Йосифона (39)

Библия на белорусском языке (66)

Евангелия на белорусском языке (4)

Паводле Матфея (глав: 28)

Паводле Марка (глав: 16)

Паводле Лукi (глав: 24)

Паводле Iаана (глав: 21)

Радостная Весть (нет)

Новый Завет на иврите (27)

Редакция NEV (66)

Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП

Святое Дабравесце паводле Лукi

◄◄ | | Глава | ► | ►►

1 А ў першы дзень тыдня, вельмі рана, несучы падрыхтаваныя духмянасці, яны прыйшлі да магілы, і іншыя з імі;

2 але знайшлі, што камень адвалены ад магілы,

3 і, увайшоўшы, не знайшлі цела Госпада Іісуса.

4 І сталася: калі яны былі ў недаўменні ад гэтага, вось з’явіліся перад імі два мужы ў бліскучым адзенні.

5 Калі ж яны спалохаліся і схілілі твары да зямлі, тыя сказалі ім: што вы шукаеце жывога сярод мёртвых?

6 Яго няма тут, Ён уваскрэс; успомніце, як Ён гаварыў вам, калі быў яшчэ ў Галілеі,

7 кажучы, што Сын Чалавечы мае быць аддадзены ў рукі людзей грэшных, і быць распяты, і на трэці дзень ўваскрэснуць.

8 І ўспомнілі яны словы Яго,

9 і, вярнуўшыся ад магілы, паведамілі ўсё гэта адзінаццаці і ўсім іншым.

10 Былі ж гэта Магдаліна Марыя, і Іаанна, і Марыя, маці Іакава, і іншыя з імі, якія сказалі пра гэта Апосталам.

11 І здаліся ім пустымі словы гэтыя, і не паверылі ім.

12 Але Петр, устаўшы, пабег да магілы і, нахіліўшыся, убачыў, што толькі палотны ляжаць; і пайшоў назад, здзіўляючыся ў сабе таму, што адбылося.

13 І вось двое з іх у той жа дзень ішлі ў паселішча, якое знаходзілася стадыях у шасцідзесяці ад Іерусаліма і называлася Эмаус;

14 і яны размаўлялі між сабою пра ўсё тое, што адбылося.

15 І сталася: калі яны размаўлялі і разважалі, Сам Іісус, наблізіўшыся, пайшоў з імі,

16 але вочы іх былі стрыманы, так што яны не пазналі Яго.

17 Ён жа сказаў ім: пра што гэта вы, ідучы, разважаеце між сабою і чаму такія засмучаныя?

18 У адказ адзін, імя якога Клеопа, сказаў Яму: Ты адзіны з падарожных у Іерусаліме не ведаеш пра тое, што адбылося ў ім у гэтыя дні?

19 І сказаў ім: пра што? Яны ж сказалі Яму: пра тое, што адбылося з Іісусам Назаранінам, Які быў прарок, моцны ў справе і слове перад Богам і ўсім народам,

20 і як выдалі Яго першасвятары і начальнікі нашы для асуджэння на смерць і распялі Яго;

21 а мы спадзяваліся, што Ён Той, Хто павінен выбавіць Ізраіля, але пры ўсім гэтым, сёння трэці дзень, як гэта сталася;

22 але і некаторыя жанчыны з нашых уразілі нас: пабываўшы рана каля магілы

23 і не знайшоўшы цела Яго, яны прыйшлі і казалі, што бачылі і яўленне Ангелаў, якія кажуць, што Ён жывы;

24 і пайшлі некаторыя з нашых да магілы і знайшлі ўсё так, як і жанчыны сказалі, але Яго не бачылі.

25 І Ён сказаў ім: о неразважлівыя і марудлівыя сэрцам, каб верыць усяму, што гаварылі прарокі!

26 ці не так належала адпакутаваць Хрысту і ўвайсці ў славу Сваю?

27 І, пачаўшы ад Маісея і ад прарокаў, тлумачыў ім ва ўсім Пісанні тое, што сказана пра Яго.

28 І наблізіліся яны да паселішча, у якое ішлі; і Ён рабіў выгляд, што пойдзе далей;

29 а яны затрымлівалі Яго, кажучы: застанься з намі, бо вечарэе і дзень на зыходзе. І Ён увайшоў, каб застацца з імі.

30 І сталася: калі Ён узляжаў з імі, то, узяўшы хлеб, благаславіў і, пераламіўшы, даваў ім.

31 І адкрыліся ў іх вочы, і яны пазналі Яго, ды Ён стаў нябачны для іх.

32 І сказалі яны адзін аднаму: хіба не гарэла наша сэрца ў нас, калі гаварыў Ён з намі па дарозе і калі тлумачыў нам Пісанне?

33 І, устаўшы ў той жа час, яны вярнуліся ў Іерусалім і знайшлі сабраных разам адзінаццаць і тых, што былі з імі,

34 якія гаварылі, што Гасподзь сапраўды ўваскрэс і явіўся Сіману.

35 А яны расказвалі, што было ў дарозе і як яны пазналі Яго пры пераламленні хлеба.

36 Калі ж яны гаварылі пра гэта, Сам Іісус стаў пасярод іх і сказаў: мір вам.

37 Яны ж, сумеўшыся і спалохаўшыся, думалі, што бачаць духа;

38 а Ён сказаў ім: чаго вы збянтэжаныя і чаму сумненні ўваходзяць у сэрцы вашы?

39 паглядзіце на рукі Мае і на ногі Мае: гэта Я Сам; дакраніцеся да Мяне і паглядзіце: дух не мае плоці і касцей, што, як бачыце, Я маю.

40 І, сказаўшы гэта, паказаў ім рукі і ногі.

41 Калі ж яны яшчэ не верылі ад радасці і здзіўляліся, Ён сказаў ім: ці ёсць у вас тут якая ежа?

42 Яны ж падалі Яму кавалак печанай рыбы і мёду ў сотах.

43 І, узяўшы, Ён перад імі з’еў

44 і сказаў ім: вось словы, якія Я гаварыў вам, калі яшчэ быў з вамі, што павінна здзейсніцца ўсё, напісанае ў законе Маісеевым і ў прарокаў, і ў псалмах пра Мяне.

45 Тады Ён адкрыў ім розум для разумення Пісанняў

46 і сказаў ім: так напісана і так належала адпакутаваць Хрысту і ўваскрэснуць з мёртвых на трэці дзень,

47 і каб было прапаведана ў імя Яго пакаянне і адпушчэнне грахоў ва ўсіх народах, пачынаючы з Іерусаліма;

48 вы ж сведкі гэтага;

49 і вось Я пашлю абяцанае Айцом Маім на вас; а вы заставайцеся ў горадзе Іерусаліме, пакуль не апранецеся сілаю з вышыні.

50 І Ён вывеў іх да Віфаніі і, узняўшы рукі Свае, благаславіў іх.

51 І сталася: калі Ён благаслаўляў іх, то пачаў аддаляцца ад іх і ўзносіцца на неба.

52 І яны пакланіліся Яму і вярнуліся ў Іерусалім з радасцю вялікаю,

53 і былі заўсёды ў храме, хвалячы і благаслаўляючы Бога. Амінь.


SAPE
Яндекс.Метрика

Наверх | Главная | Форум

© The FontCity, ltd, 2011