Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП

Святое Дабравесце паводле Лукi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ І ўвайшоўшы, Ён праходзіў праз Іерыхон.

² І вось чалавек, званы імем Закхей, які быў начальнік мытнікаў і быў багаты,

³ імкнуўся ўбачыць Іісуса, хто Ён, але не мог з-за натоўпу, таму што быў малы ростам;

⁴ і, забегшы наперад, узлез на смакоўніцу, каб убачыць Яго, бо Ён павінен быў там праходзіць.

⁵ І калі прыйшоў Іісус на гэтае месца, то, паглядзеўшы, убачыў яго і сказаў яму: Закхей! хутчэй злазь, бо сёння ў доме тваім належыць Мне быць.

⁶ І той паспешна злез і прыняў Яго з радасцю.

⁷ І ўсе, убачыўшы гэта, наракалі, кажучы: да грэшнага чалавека зайшоў Ён.

⁸ Закхей жа, устаўшы, сказаў Госпаду: вось, палову маёмасці маёй, Госпадзі, я дам убогім, і калі каго ў чым ашукаў, аддам у чатыры разы больш.

⁹ Сказаў яму Іісус: сёння настала збаўленне дому гэтаму, таму што і ён - сын Аўраамаў.

¹⁰ Бо Сын Чалавечы прыйшоў знайсці і збавіць тое, што загінула.

¹¹ Калі ж яны слухалі гэта, Ён дадаў яшчэ прытчу, таму што быў блізка ад Іерусаліма, і яны думалі, што зараз жа Царства Божае мае явіцца.

¹² Дык сказаў Ён: Нейкі чалавек знатнага роду пайшоў у далёкую краіну, каб атрымаць сабе царства і вярнуцца;

¹³ і, паклікаўшы дзесяць рабоў сваіх, ён даў ім дзесяць мін і сказаў ім: укладзіце ў справу, пакуль я вярнуся.

¹⁴ Але яго грамадзяне ненавідзелі яго і паслалі ўслед за ім пасольства, кажучы: не хочам, каб ён царстваваў над намі.

¹⁵ І сталася: калі ён вярнуўся, атрымаўшы царства, то сказаў паклікаць тых рабоў, якім даў срэбра, каб даведацца, хто што набыў.

¹⁶ І прыйшоў першы, кажучы: гаспадар, міна твая прынесла дзесяць мін.

¹⁷ І ён сказаў яму: добра, раб добры; за тое, што ў найменшым ты быў верны, будзь уладаром над дзесяццю гарадамі.

¹⁸ І прыйшоў другі, кажучы: гаспадар, міна твая прынесла пяць мін.

¹⁹ Сказаў і гэтаму: і ты будзь над пяццю гарадамі.

²⁰ І яшчэ адзін прыйшоў, кажучы: гаспадар, вось міна твая, якую я трымаў схаваную ў хустцы,

²¹ таму што я баяўся цябе, бо ты чалавек жорсткі: бярэш, чаго не клаў, і жнеш, чаго не сеяў.

²² А той кажа яму: вуснамі тваімі буду судзіць цябе, ліхі раб: ты ведаў, што я чалавек жорсткі, які бярэ, чаго не клаў, і жне, чаго не сеяў;

²³ чаму ж ты не аддаў маё срэбра ў абарот, каб я, прыйшоўшы, атрымаў яго з прыбыткам?

²⁴ І сказаў прысутным: вазьміце ў яго міну і аддайце таму, хто мае дзесяць мін.

²⁵ І сказалі яму: гаспадар, ён жа мае дзесяць мін.

²⁶ Кажу вам, што кожнаму, хто мае, будзе дадзена, а ў таго, хто не мае, адымецца і тое, што мае ён;

²⁷ а тых ворагаў жа маіх, якія не хацелі, каб я стаў царом над імі, прывядзіце сюды і пазабівайце перада мною.

²⁸ І, сказаўшы гэта, Ён пайшоў далей, узыходзячы ў Іерусалім.

²⁹ І сталася: калі Ён наблізіўся да Віфагіі і Віфаніі, да гары, што завецца Елеонскай, паслаў двух вучняў Сваіх,

³⁰ сказаўшы: ідзіце ў селішча, што насупраць; увайшоўшы ў яго, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніколі ніхто з людзей не сядаў; адвяжыце яго і прывядзіце;

³¹ і калі хто спытае ў вас: "навошта адвязваеце?", скажыце яму так: "яно патрэбна Госпаду".

³² Пасланыя пайшлі і знайшлі, як Ён сказаў ім.

³³ Калі ж яны адвязвалі асляня, гаспадары яго сказалі ім: нашто вы адвязваеце асляня?

³⁴ Яны сказалі: яно патрэбна Госпаду.

³⁵ І прывялі яго да Іісуса, і, накінуўшы вопратку сваю на асляня, пасадзілі на яго Іісуса.

³⁶ І калі Ён ехаў, людзі пасцілалі вопратку сваю на дарогу.

³⁷ А калі Ён набліжаўся ўжо да спуску з гары Елеонскай, усё мноства вучняў, радуючыся, пачало моцным голасам хваліць Бога за ўсе цуды, якія бачылі яны,

³⁸ кажучы: благаславёны Цар, Які прыходзіць у імя Гасподняе! мір на нябёсах і слава ў вышніх!

³⁹ І некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: Настаўнік! забарані вучням Сваім.

⁴⁰ А Ён прамовіў ім у адказ: кажу вам, што калі яны змоўкнуць, то камяні закрычаць.

⁴¹ І, калі Ён наблізіўся, то, убачыўшы горад, заплакаў па ім,

⁴² кажучы: калі б і ты хоць у гэты дзень твой зразумеў, што трэба для міру твайго! але цяпер гэта скрыта ад вачэй тваіх;

⁴³ бо прыйдуць на цябе дні, і ўзвядуць ворагі твае вакол цябе вал, і акружаць цябе, і сціснуць цябе адусюль,

⁴⁴ і знішчаць цябе і дзяцей тваіх у табе, і не пакінуць каменя на камені ў табе за тое, што не разумеў ты часу наведання цябе.

⁴⁵ І, увайшоўшы ў храм, Ён пачаў выганяць тых, што прадавалі ў ім і куплялі,

⁴⁶ кажучы ім: напісана: "дом Мой - гэта дом малітвы", а вы зрабілі з яго логава разбойнікаў.

⁴⁷ І Ён кожны дзень вучыў у храме. А першасвятары і кніжнікі шукалі, як загубіць Яго, таксама і першыя людзі ў народзе,

⁴⁸ і не знаходзілі, што зрабіць з Ім, бо ўвесь народ, слухаючы, абступаў Яго.