Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП

Святое Дабравесце паводле Iаана

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Пасля гэтага пайшоў Іісус на той бок мора Галілейскага, Тыверыядскага;

² і за Ім ішло мноства народу, таму што бачылі цуды Яго, якія Ён рабіў над хворымі.

³ І ўзышоў на гару Іісус і там сядзеў з вучнямі Сваімі.

⁴ А набліжалася Пасха, свята Іудзейскае.

⁵ Іісус, узвёўшы вочы і ўбачыўшы, што мноства народу ідзе да Яго, кажа Філіпу: дзе нам купіць хлеба, каб яны паелі?

⁶ Казаў жа Ён гэта, выпрабоўваючы яго, бо Сам ведаў, што меўся зрабіць.

⁷ Адказаў Яму Філіп: на дзвесце дынарыяў не хопіць ім хлеба, каб кожны з іх хоць трохі атрымаў.

⁸ Кажа Яму адзін з вучняў Яго, Андрэй, брат Сімана Пятра:

⁹ ёсць тут адзін хлопчык, які мае пяць хлябоў ячменных і дзве рыбіны; але што гэта для такога мноства?

¹⁰ І сказаў Іісус: загадайце людзям узлегчы. Было ж многа травы на тым месцы. І вось узляглі людзі ў колькасці каля пяці тысяч.

¹¹ Узяў жа хлябы Іісус і, узнёсшы падзяку, раздаў вучням, а вучні - тым, што ўзляжалі; таксама і рыбы, колькі хто хацеў;

¹² і калі насыціліся, сказаў вучням Сваім: збярыце кавалкі, якія засталіся, каб нічога не прапала.

¹³ І сабралі яны і напоўнілі дванаццаць кашоў кавалкамі ад пяці хлябоў ячменных, якія засталіся ў тых, што елі.

¹⁴ Тады людзі, якія бачылі цуд, зроблены Іісусам, сказалі: Ён сапраўды Той Прарок, што павінен прыйсці ў свет.

¹⁵ Іісус жа, даведаўшыся, што хочуць прыйсці, каб сілаю ўзяць Яго і зрабіць царом, адышоў ізноў на гару адзін.

¹⁶ Калі ж настаў вечар, спусціліся вучні Яго да мора

¹⁷ і, увайшоўшы ў лодку, паплылі на той бок мора ў Капернаум. І ўжо сцямнела, а Іісус не прыходзіў да іх;

¹⁸ і мора з-за таго, што дзьмуў моцны вецер, хвалявалася.

¹⁹ Праплыўшы каля дваццаці пяці ці трыццаці стадый, яны ўбачылі Іісуса, Які ішоў па моры і набліжаўся да лодкі, і спалохаліся;

²⁰ але Ён сказаў ім: гэта Я, не бойцеся.

²¹ Яны хацелі ўзяць Яго ў лодку; і адразу лодка прыстала да берага, куды яны плылі.

²² На другі дзень народ, які стаяў па той бок мора, убачыў, што там не было іншай лодкі, апрача адной той, у якую ўвайшлі вучні Яго, і што Іісус не ўваходзіў з вучнямі Сваімі ў лодку, але вучні Яго адплылі адны;

²³ і іншыя лодкі прыплылі з Тыверыяды блізка да таго месца, дзе елі хлеб, калі Гасподзь узнёс быў падзяку;

²⁴ калі ўбачылі людзі, што там няма ні Іісуса, ні вучняў Яго, то ўвайшлі самі ў лодкі і паплылі ў Капернаум, шукаючы Іісуса,

²⁵ і, знайшоўшы Яго на тым баку мора, сказалі Яму: Равві! калі Ты сюды прыбыў?

²⁶ У адказ ім Іісус сказаў: праўду, праўду кажу вам: вы шукаеце Мяне не таму, што бачылі цуды, а таму, што елі хлеб і насыціліся;

²⁷ Дбайце не пра ежу тленную, а пра ежу, што застаецца на жыццё вечнае, якое дасць вам Сын Чалавечы, бо Айцец вызначыў Яго пячаццю Сваёю, Бог.

²⁸ Яны ж сказалі Яму: што нам рабіць, каб здзяйсняць справы Божыя?

²⁹ У адказ Іісус сказаў ім: вось справа Божая: каб вы веравалі ў Таго, Каго паслаў Ён.

³⁰ Яны ж сказалі Яму: якое Ты зробіш знаменне, каб мы ўбачылі і паверылі Табе? што Ты здзейсніш?

³¹ айцы нашы елі манну ў пустыні, як напісана: "хлеб з неба даў ім есці".

³² Сказаў жа ім Іісус: праўду, праўду кажу вам: не Маісей даў вам хлеб з неба, а Айцец Мой дае вам з неба хлеб ісцінны;

³³ бо хлеб Божы - гэта Той, Хто сыходзіць з неба і дае жыццё свету.

³⁴ Яны ж сказалі Яму: Госпадзі! заўсёды давай нам хлеб гэты.

³⁵ І сказаў ім Іісус: Я - хлеб жыцця; хто прыходзіць да Мяне, не зведае голаду, і хто веруе ў Мяне, не будзе мець смагі ніколі;

³⁶ але Я сказаў вам, што і бачылі вы Мяне, і не веруеце;

³⁷ усё, што дае Мне Айцец, да Мяне прыйдзе, і таго, хто прыходзіць да Мяне, Я не выганю вон,

³⁸ бо Я сышоў з неба не дзеля таго, каб чыніць волю Сваю, але волю Айца, Які паслаў Мяне;

³⁹ а воля Айца, Які паслаў Мяне, у тым, каб з усяго, што Ён даў Мне, Я нічога не загубіў, але ўваскрасіў гэта ў апошні дзень;

⁴⁰ Воля Таго, Хто паслаў Мяне, у тым, каб кожны, хто бачыць Сына і веруе ў Яго, меў жыццё вечнае, і Я ўваскрашу яго ў апошні дзень.

⁴¹ Абурыліся тады Іудзеі на Яго за тое, што Ён сказаў: "Я ёсць хлеб, які сышоў з неба",

⁴² і гаварылі: ці не Іісус гэта, сын Іосіфаў, бацьку і Маці Якога мы ведаем? як жа Ён кажа: "з неба Я сышоў"?

⁴³ На гэта Іісус сказаў ім: не абурайцеся паміж сабою;

⁴⁴ ніхто не можа прыйсці да Мяне, калі Айцец, Які паслаў Мяне, не прывядзе яго, і Я ўваскрашу яго ў апошні дзень;

⁴⁵ напісана ў прарокаў: і будуць усе навучаны Богам. Кожны, хто пачуў ад Айца і навучыўся, прыходзіць да Мяне;

⁴⁶ гэта не значыць, што Айца бачыў нехта, апрача Таго, Хто ад Бога: Ён бачыў Айца.

⁴⁷ Праўду, праўду кажу вам: хто веруе ў Мяне, мае жыццё вечнае.

⁴⁸ Я - хлеб жыцця;

⁴⁹ айцы вашы елі манну ў пустыні і памерлі;

⁵⁰ а хлеб, які сыходзіць з неба, такі, што той, хто яго есць, не памрэ;

⁵¹ Я - хлеб жывы, які сышоў з неба; хто есць хлеб гэты, жыць будзе вечна; і хлеб, які Я дам, ёсць Плоць Мая, якую Я аддам за жыццё свету.

⁵² І спрачаліся між сабою Іудзеі, гаворачы: як можа Ён даць нам Плоць Сваю есці?

⁵³ Іісус жа сказаў ім: праўду, праўду кажу вам: калі не будзеце есці Плоці Сына Чалавечага і піць Крыві Яго, то жыцця не будзеце мець у сабе;

⁵⁴ хто есць Маю Плоць і п’е Маю Кроў, той мае жыццё вечнае, і Я ўваскрашу яго ў апошні дзень;

⁵⁵ бо Плоць Мая сапраўды ёсць ежа, і Кроў Мая сапраўды ёсць пітво;

⁵⁶ Хто есць Маю Плоць і п’е Маю Кроў, той ува Мне застаецца і Я ў ім;

⁵⁷ як паслаў Мяне жывы Айцец і Я жыву Айцом, так і той, хто есць Мяне, жыць будзе Мною;

⁵⁸ гэта і ёсць хлеб, які сышоў з неба; не так, як айцы вашы елі манну і памерлі; хто есць хлеб гэты, жыць будзе вечна.

⁵⁹ Гэта сказаў Ён у сінагозе, навучаючы ў Капернауме.

⁶⁰ І многія з вучняў Яго, пачуўшы гэта, сказалі: жудасныя гэта словы; хто можа іх слухаць?

⁶¹ Іісус жа, ведаючы ў Сабе, што абураюцца гэтым вучні Яго, сказаў ім: хіба гэта вас спакушае?

⁶² а што, калі ўбачыце Сына Чалавечага, Які ўзыходзіць туды, дзе быў раней?

⁶³ дух дае жыццё, плоць не прыносіць ніякай карысці; словы, якія Я кажу вам, ёсць дух і жыццё;

⁶⁴ але ёсць сярод вас некаторыя, што не веруюць. Бо ведаў ад пачатку Іісус, хто няверуючыя і хто выдасць Яго,

⁶⁵ і сказаў: дзеля таго Я і гаварыў вам, што ніхто не можа прыйсці да Мяне, калі не будзе яму дадзена Айцом Маім.

⁶⁶ З таго часу многія з вучняў Яго адышлі і ўжо не хадзілі з Ім.

⁶⁷ Сказаў тады Іісус дванаццаці: ці не хочаце і вы адысці?

⁶⁸ Адказаў Яму Сіман Пётр: Госпадзі! да каго мы пойдзем? Ты маеш словы жыцця вечнага,

⁶⁹ і мы ўверавалі і спазналі, што Ты Хрыстос, Сын Бога жывога.

⁷⁰ Адказаў ім Іісус: ці не Я вас дванаццаць абраў? але адзін з вас - дыявал.

⁷¹ Гаварыў жа Ён пра Іуду Сіманавага Іскарыёта, бо той меўся выдаць Яго, будучы адным з дванаццаці.