Святое Дабравесце (па Беларуску) пераклад Бiблейскай камiсii БПЦ МП

Святое Дабравесце паводле Iаана

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Kалi ж даведаўся Іісус, што пачулі фарысеі пра тое, што Іісус больш вучняў набывае i хрысціць, чым Іаан, -

² хоць Сам Іісус не хрысціў, а вучні Яго, -

³ пакінуў Ён Іудзею i пайшоў зноў у Галілею.

⁴ А трэба было Яму праходзіць праз Самарыю.

⁵ Вось, прыходзіць Ён у горад Самарыйскі пад назвай Сiхар, паблізу зямлі, якую даў Іакаў Іосіфу, сыну свайму;

⁶ і быў там калодзеж Іакава. Іісус, стаміўшыся ад дарогі, сеў ля калодзежа; было каля шостай гадзіны.

⁷ Прыходзіць жанчына з Самарыі набраць вады. Кажа ёй Іісус: дай Мне піць.

⁸ Бо вучні Яго адышлі ў горад, каб купіць ежы.

⁹ Кажа Яму жанчына Самаранка: як Ты, Іудзей, просіш піць у мяне, жанчыны Самаранскай? бо Іудзеі ж не маюць зносін з Самаранамі.

¹⁰ У адказ Іісус сказаў ёй: калі б ты ведала дар Божы, i Хто Той, што кажа табе: "дай мне піць", то ты сама прасіла б у Яго, i Ён даў бы табе ваду жывую.

¹¹ Кажа Яму жанчына: Гаспадар! у Цябе і зачарпнуць няма чым, а калодзеж глыбокі; адкуль жа ў Цябе вада жывая?

¹² хіба Ты большы за айца нашага Іакава, які даў нам гэты калодзеж i сам з яго пiў, i сыны яго, i статак яго?

¹³ У адказ Іісус сказаў ёй: кожны, хто п’е гэтую ваду, будзе адчуваць прагу зноў;

¹⁴ а хто будзе піць ваду, якую Я дам яму, не сасмагне ніколі; але вада, якую Я дам яму, стане ў ім крыніцаю вады, што цячэ ў жыццё вечнае.

¹⁵ Кажа Яму жанчына: Гаспадар! дай мне гэтай вады, каб мне не мець смагі i не прыходзіць сюды чэрпаць.

¹⁶ Кажа ёй Іісус: ідзі, пакліч мужа свайго i прыходзь сюды.

¹⁷ У адказ жанчына сказала Яму: у мяне няма мужа. Кажа ёй Іісус: добра ты сказала, што ў цябе мужа няма;

¹⁸ бо пяць мужоў у цябе было, i той, якога цяпер маеш, не муж табе; гэта праўдзіва сказала ты.

¹⁹ Кажа Яму жанчына: Гаспадар! бачу, што Ты прарок;

²⁰ айцы нашы на гары гэтай пакланяліся, а вы кажаце, што ў Іерусаліме тое месца, дзе належыць пакланяцца.

²¹ Кажа ёй Іісус: жанчына, павер Мне, што настае час, калі не на гары гэтай i не ў Іерусаліме будзеце пакланяцца Айцу;

²² вы пакланяецеся таму, чаго не ведаеце; мы пакланяемся таму, што ведаем, бо збаўленне ад Іудзеяў;

²³ але настае час, ды і цяпер ёсць, калі ісцінныя паклоннікі будуць пакланяцца Айцу ў духу i ісціне, бо такіх паклоннікаў Айцец і шукае Сабе;

²⁴ Бог ёсць дух, i тыя, што пакланяюцца Яму, павінны пакланяцца ў духу i ісціне.

²⁵ Кажа Яму жанчына: ведаю, што прыйдзе Месія, Якога называюць Хрыстос; калі Ён прыйдзе, то абвесціць нам усё.

²⁶ Кажа ёй Іісус: гэта Я, што размаўляю з табою.

²⁷ У гэты час прыйшлі вучні Яго i здзівіліся, што Ён размаўляе з жанчынаю, але ні адзін не сказаў: што Табе трэба? ці: пра што Ты размаўляеш з ёю?

²⁸ Пакінула тады жанчына сваю пасудзіну для вады і пайшла ў горад, і кажа людзям:

²⁹ ідзіце і пабачце Чалавека, Які сказаў мне пра ўсё, што я зрабіла: ці не Хрыстос Ён?

³⁰ Яны выйшлі з горада i пайшлі да Яго.

³¹ Між тым прасілі Яго вучні, кажучы: Раввi! еш.

³² Ён жа сказаў ім: у Мяне ёсць ежа, каб есці, якой вы не ведаеце.

³³ Тады вучні гаварылі паміж сабою: хіба нехта прынёс Яму есці?

³⁴ Кажа ім Іісус: Мая ежа - тое, каб здзяйсняць волю Таго, Хто паслаў Мяне i завяршыць справу Яго.

³⁵ Ці не кажаце вы, што яшчэ чатыры месяцы, i настане жніво? Дык вось, кажу вам: узвядзіце вочы вашы i паглядзіце на нівы, як яны ўжо пабялелі для жніва;

³⁶ і хто жне, той атрымлівае ўзнагароду i збірае плён у жыццё вечнае, каб i той, хто сее, i той, хто жне, разам радаваліся;

³⁷ бо тут апраўдваецца выслоўе: адзін сее, а другі жне;

³⁸ Я паслаў вас жаць тое, над чым вы не працавалі: іншыя працавалі, а вы ўвайшлі ў працу iх.

³⁹ З горада таго многія Самаране ўверавалі ў Яго па слову жанчыны, якая сведчыла: Ён сказаў мне пра ўсё, што я зрабіла.

⁴⁰ Таму, калі прыйшлі да Яго Самаране, то прасілі Яго пабыць у iх, i Ён прабыў там два дні,

⁴¹ і намнога больш людзей уверавалі па слову Яго;

⁴² а жанчыне казалі: ужо не па твайму апавяданню веруем, бо самі чулі i ведаем, што гэта сапраўды Збавіцель свету, Хрыстос.

⁴³ А праз два дні Ён адышоў адтуль i пайшоў у Галілею;

⁴⁴ бо Сам Іісус сведчыў, што прарок на сваёй бацькаўшчыне пашаны не мае.

⁴⁵ Kалi ж Ён прыйшоў у Галілею, то Галілеяне прынялі Яго, бачыўшы ўсё, што зрабіў Ён у Іерусаліме на свята; бо і яны хадзілі на свята.

⁴⁶ Дык вось, прыйшоў зноў Іісус у Кану Галілейскую, дзе ператварыў ваду ў віно. І быў адзін царадворац, сын якога быў хворы ў Капернауме.

⁴⁷ Ён, пачуўшы, што Іісус прыйшоў з Іудзеі ў Галілею, пайшоў да Яго і прасіў Яго прыйсці і ацаліць сына яго, бо той быў пры смерці.

⁴⁸ І сказаў яму Іісус: калі знаменняў і цудаў не ўбачыце, вы не ўверуеце.

⁴⁹ Кажа Яму царадворац: Госпадзі! прыйдзі, пакуль не памерла дзіця маё.

⁵⁰ Іісус кажа яму: ідзі, сын твой жывы. І паверыў чалавек слову, якое сказаў яму Іісус, і пайшоў.

⁵¹ І ўжо калі ён ішоў, рабы яго сустрэлі яго і абвесцілі: сын твой жывы.

⁵² Тады ён спытаўся ў іх, у каторай гадзіне стала яму лягчэй; і сказалі яму: учора ў сем гадзін гарачка пакінула яго.

⁵³ Зразумеў тады бацька, што гэта было ў тую гадзіну, калі Іісус сказаў яму: ідзі, сын твой жывы. І ўвераваў сам і ўвесь дом яго.

⁵⁴ Гэта ўжо другі цуд сатварыў Іісус, прыйшоўшы з Іудзеі ў Галілею.