Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Ёв

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ І гаварыў далей Эліуй і сказаў:

² выслухайце, мудрыя, слова маё, і прыхілеце да мяне вуха, разважлівыя!

³ Бо вуха разьбірае словы, як гартань адрозьнівае смак у ежы.

⁴ Пастановім паміж сабою развагу і распазнаем, што добра.

⁵ Вось, Ёў сказаў: "праўда мая, але Бог пазбавіў мяне суду.

⁶ Ці павінен я маніць на праўду маю? Мая рана нявылечная бязь віны".

⁷ Ці ёсьць такі чалавек, як Ёў, які п'е глум, як ваду,

⁸ уступае ў супольнасьць з тымі, якія чыняць беззаконьне, і ходзіць зь людзьмі бязбожнымі?

⁹ Бо ён сказаў: няма карысьці чалавеку ў добрым дагодніцтве Богу.

¹⁰ Дык вось паслухайце мяне, мужы мудрыя. Ня можа быць у Бога няпраўды, альбо ва ‹сеўладнага неправасуддзя,

¹¹ бо Ён паводле ўчынкаў чалавека робіць зь ім і паводле шляхоў мужа адплачвае яму.

¹² Праўда, Бог ня робіць няпраўды, і ‹сеўладны не перакручвае суд.

¹³ Хто апрача Яго думае пра зямлю? І хто кіруе ўсім сусьветам?

¹⁴ Калі б Ён павярнуў сэрца Сваё да Сябе і ўзяў да Сябе дух яе і дыханьне яе, -

¹⁵ раптам загінула б усякая плоць, і чалавек вярнуўся б у пыл.

¹⁶ Дык вось, калі ты маеш розум, дык слухай гэта і ўважай словам маім.

¹⁷ Той, хто ненавідзіць праўду, ці можа валадарыць? І ці можаш ты зьвінаваціць Найсправядлівейшага?

¹⁸ Ці можна сказаць цару: ты - бязбожнік, і князям: вы - беззаконьнікі?

¹⁹ Але ён не зважае на асобы князёў і не выдзяляе багатага ад беднага, бо ўсе яны дзея рук Ягоных.

²⁰ Нечакана яны паміраюць; сярод ночы народ узбурыцца, і яны зьнікаюць; і моцных выганяюць ня сілаю.

²¹ Бо вочы Ягоныя над шляхамі чалавека, і Ён бачыць увесь поступ яго.

²² Няма цемры, ні ценю сьмяротнага, дзе маглі б схавацца беззаконьнікі.

²³ Таму Ён ужо не патрабуе ад чалавека, каб ішоў на суд з Богам.

²⁴ Ён ламае дужых не разьбіраючы, і пастаўляе іншых на іх месцы,

²⁵ бо ён робіць вядомымі дзеі іхнія і скідае іх уначы, і яны зьнішчаюцца.

²⁶ Ён пабівае іх, як беззаконных людзей, на вачах у іншых,

²⁷ за тое, што яны адвярнуліся ад Яго і не зразумелі ўсіх шляхоў Ягоных,

²⁸ так што дайшоў да Яго лямант бедных, і Ён пачуў стогны прыгнечаных.

²⁹ Ці даруе ён цішыню, хто можа парушыць? ці хавае Ён аблічча Сваё, хто можа ўбачыць Яго? Ці будзе гэта для народу, альбо для аднаго чалавека,

³⁰ каб не цараваў крывадушнік на спакусу народу.

³¹ Богу трэба гаварыць: "я пацярпеў, больш ня буду грашыць.

³² А чаго я ня ведаю, Ты навучыш мяне; і калі я ўчыніў беззаконьне, больш ня буду".

³³ Ці паводле тваёй развагі Ён павінен даваць? І што ты адкідаеш, тое табе належыць выбіраць, а ня мне; кажы, што ведаеш.

³⁴ Людзі разумныя скажуць мне, і муж мудры, які слухае мяне:

³⁵ Ёў неразумна гаворыць, і словы ягоныя бяз сэнсу.

³⁶ Я хацеў бы, каб Ёў быў выпрабаваны, паводле адказаў ягоных, уласьцівых людзям бязбожным.

³⁷ Інакш ён да грэху свайго дадасьць адступленьне, будзе пляскаць у ладкі сярод нас і яшчэ болей нагаворыць супроць Бога.