Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Ёв

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Дык вось, слухай, Ёў, словы мае і ўважай усім словам маім.

² Вось, я адкрываю вусны мае, язык мой гаворыць у гартані маёй.

³ Словы мае ад шчырасьці майго сэрца, і вусны мае вымавяць веданьне чыстае.

⁴ Дух Божы стварыў мяне, і дыханьне ‹сеўладнага дало мне жыцьцё.

⁵ Калі можаш, адказвай мне і стань перад мною.

⁶ Вось я, па жаданьні тваім, замест Бога. Я створаны таксама з гразі;

⁷ таму страх перад мною ня можа зьбянтэжыць мяне, і рука мая ня будзе цяжкая табе.

⁸ Ты гаварыў у вушы мае, і я чуў гук слоў:

⁹ "чысты я, без пахібы, нявінны я і няма ўва мне няпраўды;

¹⁰ а Ён знайшоў абвінавачаньне супроць мяне і лічыць мяне Сваім супраціўцам;

¹¹ закаваў ногі мае ў калодкі, сочыць за ўсімі шляхамі маімі".

¹² Вось у гэтым няпраўда твая, адказваю табе, таму што Бог вышэйшы за чалавека.

¹³ Навошта табе спаборнічаць зь Ім? Ён не адказвае ні за якія дзеі Свае.

¹⁴ Бог гаворыць адзін раз, і калі таго не заўважаць, другі раз:

¹⁵ у сьне, у начных відзежах, калі сон находзіць на людзей, у час дрымоты на ложку.

¹⁶ Тады ён адкрывае ў чалавека вуха і ўкладвае Сваё настаўленьне,

¹⁷ каб адвесьці чалавека ад якой-небудзь задумы і адвесьці ад яго пыху,

¹⁸ каб адвесьці душу ягоную ад прорвы і жыцьцё ягонае ад паразы мечам.

¹⁹ Альбо ён наводзіцца на розум хваробаю на ложку сваім і моцным болем ва ўсіх касьцях сваіх, -

²⁰ і жыцьцё ягонае адварочваецца ад хлеба і душа ягоная ад смачнай яму ежы.

²¹ Плоць на ім прападае, так што яе ня відаць, і паказваюцца косьці ягоныя, якіх ня было відаць.

²² І душа ягоная набліжаецца да магілы і жыцьцё ягонае - да сьмерці.

²³ Калі ёсьць у яго анёл-настаўнік адзін з тысячы, каб паказаць чалавеку простую дарогу ягоную, -

²⁴ Бог умілажаліцца зь яго і скажа: вызвалі яго ад магілы; Я знайшоў умілажаленьне.

²⁵ Тады цела ягонае зробіцца сьвяжэйшае, чым у маладосьці; ён вернецца ў дні маладосьці сваёй.

²⁶ Будзе маліцца Богу, і Ён - літасьцівы да яго; з радасьцю глядзіць на твар ягоны і вяртае чалавеку праведнасьць ягоную.

²⁷ Ён будзе глядзець на людзей і казаць: "грашыў я і перакручваў праўду, і не адплачана мне;

²⁸ Ён вызваліў душу маю ад магілы, і жыцьцё маё бачыць сьвятло".

²⁹ Вось, усё гэта робіць Бог два-тры разы з чалавекам,

³⁰ каб адвесьці душу ягоную ад магілы і прасьвятліць яго сьвятлом жывых.

³¹ Уважай, Ёве, слухай мяне, маўчы, і я буду гаварыць.

³² Калі маеш сказаць што, адказвай; кажы, бо Я хацеў бы твайго апраўданьня;

³³ а калі не, дык слухай мяне, і я навучу цябе мудрасьці.