Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Ёв

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ І адказваў Ёў і сказаў;

² а ўжо ж такі, толькі вы людзі, і з вамі памрэ мудрасьць!

³ І ў мяне ёсьць сэрца, як у вас; ня ніжэйшы я за вас; і хто ня ведае таго самага.

⁴ Пасьмешышчам зрабіўся я свайму сябру, я, хто заклікаў Бога, і каму Ён адказваў, пасьмешышчам - чалавек праведны, беспахібны.

⁵ Так, на думку таго, хто сядзіць у спакоі, пагарды вартая паходня, падрыхтаваная таму, чые ногі спатыкаюцца.

⁶ Спакойныя намёты ў рабаўнікоў і бясьпечныя ў тых, што дражняць Бога, што быццам Бога носяць на руках сваіх.

⁷ А ўжо ж такі: спытайся ў быдла, і навучаць цябе, - у птушкі нябеснай, і абвесьціць табе;

⁸ альбо пагутары зь зямлёю, і наставіць цябе, і скажуць табе рыбы марскія.

⁹ Хто ва ўсім гэтым ня ўведае, што рука Госпада стварыла гэта.

¹⁰ У Ягонай руцэ душа ўсяго жывога і дух усякі чалавечай плоці.

¹¹ Ці ж ня вуха разьбірае словы, і ці не язык распазнае смак ежы?

¹² У старцах - мудрасьць, і ў даўгавечных - розум.

¹³ У Яго мудрасьць і сіла; Ягоныя рада і розум.

¹⁴ Што Ён разбурыць, тое не адбудзецца; каго Ён увязьніць, той ня вызваліцца.

¹⁵ Спыніць воды, і ўсё ўсохне; пусьціць іх, і пераўтвораць зямлю.

¹⁶ У Яго магутнасьць і мудрасьць, прад Ім той, хто заблытвае і ўводзіць у аблуду.

¹⁷ Ён прыводзіць дарадцаў да неабдуманасьці і судзьдзяў робіць дурнымі.

¹⁸ Ён вызваляе з повязяў цароў і поясам абвязвае сьцёгны ім;

¹⁹ князёў пазбаўляе годнасьці і кідае ніцма адважных;

²⁰ адбірае мову ў красамоўных і старцаў пазбаўляе глузду;

²¹ пакрывае сорамам знакамітых і сілу ў магутаў паслабляе;

²² адчыняе глыбокае зь сярэдзіны цемры і выводзіць на сьвятло цень сьмяротны;

²³ памнажае народы і вынішчае іх; расьсявае народы і зьбірае іх;

²⁴ адбірае розум у стрэйшынаў народу зямлі і пакідае іх блукаць у пустыні, дзе няма дарогі;

²⁵ вобмацкам ходзяць яны ў цемры без сьвятла і хістаюцца, як п'яныя.