Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Да Галятаў

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ О, няцямныя Галяты! Хто падбіў вас не скарацца ісьціне, вас, у каго перад вачыма накрэсьлены быў Ісус Хрыстос, як бы сярод вас укрыжаваны?

² Толькі гэта хачу ведаць ад вас: ці празь дзеі закона вы атрымалі Духа, ці праз настаўленьне ў веры?

³ Ці такія вы няцямныя, што, пачаўшы Духам, цяпер канчаеце плоцьцю?

⁴ Так многа вы перацярпелі няўжо марна? О, калі б толькі марна!

⁵ Той, Хто пада вам Духа і творыць сярод вас цуды, ці празь дзеі закона робіць гэта, ці праз пропаведзь веры?

⁶ Так Абрагам паверыў Богу, і гэта залічылася яму ў праведнасьць.

⁷ Уведайце ж, што вернікі - сыны Абрагамавыя.

⁸ І Пісаньне, прадбачачы, што Бог вераю апраўдае язычнікаў, наперад узьвясьціла Абрагаму: "у табе дабраславяцца ўсе народы".

⁹ Вось так, веруючыя дабраславяцца зь верным Абрагамам.

¹⁰ А ўсе, хто сьцвярджаецца на дзеях закона, жывуць пад пракляцьцем. Бо напісана: "пракляты кожны, хто ня выконвае пастаянна ўсяго, што напісана ў кнізе закона".

¹¹ А што законам ніхто не апраўдваецца перад Богам, гэта ясна, бо "праведны вераю жыць будзе".

¹² А закон не ад веры; "а хто выконвае яго, той жыць будзе ім".

¹³ Хрыстос адкупіў нас ад пракляцьця закона, зрабіўшыся за нас пракляцьцем - бо напісана: "пракляты кожны, хто вісіць на дрэве",

¹⁴ каб дабраславеньне Абрагамавае праз Хрыста Ісуса пашырылася на язычнікаў, каб нам атрымаць абяцанага Духа вераю.

¹⁵ Браты! кажу я па-людзку: нават чалавекам зацьверджанага запавету ніхто не адмяняе і не дадае да яго.

¹⁶ Але Абрагаму дадзеныя былі абяцаньні і нашчадку ягонаму. Ня сказана: "і нашчадкам", як бы пра многіх, а як бы пра аднаго: "і насеньню твайму", якое ёсьць Хрыстос.

¹⁷ Я кажу тое, што запавета пра Хрыста, раней Богам зацьверджанага, закон, які паявіўся праз чатырыста трыццаць гадоў, не адмяняе так, каб абяцаньне страціла сілу.

¹⁸ Бо калі паводле закона спадчына, дык ужо не паводле абяцаньня; але Абрагаму Бог даў гэта паводле абяцаньня.

¹⁹ Навошта ж закон? Ён дадзены пасьля з прычыны злачынстваў, да часу прышэсьця насеньня, якому было дадзена абяцаньне, і ўчынена праз анёлаў, рукою пасрэдніка.

²⁰ Але пасрэднік пры адным ня бывае, а Бог адзін.

²¹ Дык ці ж закон супроць абяцаньняў Божых? Ані! Бо калі б дадзены быў закон, які мог бы ажыўляць, дык сапраўды праведнасьць была б ад закона;

²² але Пісаньне ўсіх замкнула пад грэх, каб абяцаньне веруючым было дадзена ад веры ў Ісуса Хрыста.

²³ Але да прышэсьця веры, мы былі замкнутыя пад вартаю закона да таго часу, як мела адкрыцца вера.

²⁴ Дык вось закон быў для нас павадыром да Хрыста, каб нам апраўдацца вераю;

²⁵ а як прыйшла вера, мы ўжо не пад кіраваньнем павадыра.

²⁶ Бо ўсе вы сыны Божыя па веры ў Хрыста Ісуса;

²⁷ усе вы, хто хрысьціўся ў Хрыста, у Хрыста апрануліся!

²⁸ Няма ўжо Юдэя, ні язычніка; няма раба, ні вольніка; няма мужчынскага полу, ні жаночага: бо ўсе вы адно ў Хрысьце Ісусе.

²⁹ Калі ж вы Хрыстовыя, дык вы нашчадкі Абарагамавыя, і паводле абяцаньня спадкаемцы.