Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Экклезiяст

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Імя добрае лепш за масьць дарагую, а дзень сьмерці - за дзень нараджэньня.

² Лепей хадзіць у дом жалобы па мёртвым, чым у харомы банкету; бо такі ёсьць канец усякаму чалавеку, і жывы бярэ гэта да сэрца свайго.

³ Смутак лепшы за сьмех; а сэрца бязглуздых - у доме вясёлым.

⁴ Лепей слухаць дакоры ад мудрага, чым слухаць пахвалы ад неразумных;

⁵ бо сьмех неразумных ёсьць тое, што й трэск сухога ядлоўцу пад горшчыкам. І гэта - марнасьць!

⁶ Уціскаючы іншых, разумны дурнее, і хабар сэрца псуе.

⁷ Канец працы лепшы за пачатак яе; цярплівы лепшы за пыхлівага.

⁸ Не сьпяшайся да гневу духам тваім, бо гняздуецца гнеў у сэрцы бязглуздых.

⁹ Не кажы: "чаму гэта колісь было лепей, чым сёньня?" - не зь вялікага розуму ты папытаўся пра гэта.

¹⁰ Добрая мудрасьць - як і добрая спадчына, асабліва ж бо тым, што сонца бачаць:

¹¹ бо пад шатамі мудрасьці, як пад шатамі срэбра; а перавага пазнаньня ў тым, што мудрасьць жыцьцё зьберагае таму, хто яе мае.

¹² Прыгледзься да дзеяў Божых: хто можа выправіць тое, што Ён зрабіў крывым.

¹³ У добрыя дні карыстайся з дабротаў, а ў ліхія дні разважай: і тое і іншае стварыў Бог, каб ня мог чалавек нічога сказаць пасьля сябе.

¹⁴ Нагледзеўся я ў дні марноты сваёй усялякага ўдосыць: справядлівы гіне ў сваёй справядлівасьці; бязбожны доўга жыве ў бязбожнасьці сваёй.

¹⁵ Ня будзь лішне строгі, і не выстаўляйся залішне мудрым; навошта табе нішчыць сябе?

¹⁶ Не ўпадай у грахі і ня будзь шалёны; навошта табе паміраць заўчасна?

¹⁷ Добра, калі трымацьмешся толькі аднога і не адымеш рукі ад другога; бо хто богабаязны, той пазьбегне ўсяго благога.

¹⁸ Мудрасьць робіць мудрага мацнейшым за дзесяць уладароў, якія ў горадзе.

¹⁹ Няма чалавека справядлівага на зямлі, які рабіў бы дабро і не грашыў;

²⁰ таму не на ўсякае сказанае слова зважай, каб не пачуць табе, як твой раб цябе ганіць.

²¹ Бо многа выпадкаў ведае сэрца тваё, калі сам ты ганіў іншых.

²² Я ўсё гэта мудрасьцю выпрабаваў; я сказаў: "буду я мудры"; але мудрасьць далёка ад мяне.

²³ Далёка тое, што ёсьць, і глыбока-глыбока: хто дастане яго?

²⁴ І паклаў я на сэрца помысел мой, каб дазнацца, дасьледаваць, і знайсьці мудрасьць і розум, і каб ведаць бязбожнасьць дурноты, невуцтва і шаленства.

²⁵ І знайшоў я, што горш за сьмерць жанчына, таму што яна - сетка, і сэрца ў яе - пастка, рукі ў яе - кайданы; любасны Богу ўратуецца ад яе, а грэшніка схопіць яна.

²⁶ Вось гэта знайшоў я, сказаў Эклезіяст, выпрабоўваючы адно за адным.

²⁷ Чаго яшчэ шукала душа мая, і я не знайшоў? Мужчыну аднаго з тысячы я знайшоў, а жанчыны сярод іх усіх не знайшоў.

²⁸ Толькі гэта знайшоў я, што Бог стварыў чалавека праведнага, а людзі кінуліся ў вымудры ўсякія.