Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

1-е Карынфянаў

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Пераймайце мяне, як я Хрыста.

² Хвалю вас, браты, што вы ўсё маё памятаеце, і наказаў трымаецеся так, як я наказаў вам.

³ Хачу таксама, каб вы ведалі, што кожнаму мужу галава - Хрыстос, жонцы галава - муж, а Хрысту галава - Бог.

⁴ Кожны мужчына, які моліцца альбо прарочыць з накрытаю галаваою, сарамаціць сваю галаву;

⁵ і кожная жанчына, якая моліцца альбо прарочыць з адкрытаю галавою, сарамаціць галаву, бо гэта тое самае, як калі б яна была паголеная;

⁶ бо, калі жанчына ня хоча накрывацца, дык няхай і стрыжэцца; а калі жанчыне сорам быць пастрыжанай ці паголенай, хай накрываецца.

⁷ Дык вось, мужчына не павінен накрываць галаву, бо ён ёсьць падабенства і слава Божая; а жанчына ёсьць слава мужчыны.

⁸ Бо ня мужчына ад жанчыны, а жанчына ад мужчыны;

⁹ і ня мужчына створаны жанчыне, а жанчына мужчыне.

¹⁰ Таму жанчына і павінна мець на галаве сваёй знак улады, дзеля анёлаў.

¹¹ Аднак, ні мужчына без жанчыны, ні жанчына бяз мужчыны, у Госпадзе.

¹² Бо, як жанчына ад мужчыны, так і мужчына праз жанчыну; а ўсе - ад Бога.

¹³ Памяркуйце самі, ці прыстойна жанчыне маліцца Богу зь ненакрытай галавою?

¹⁴ Ці не сама прырода вучыць вас, што калі мужчына запускае валасы, дык гэта ганьба яму,

¹⁵ а калі жанчына запускае валасы, дык ёй гэта гонар, бо валасы дадзены ёй замест покрыва.

¹⁶ А калі б хто захацеў спрачацца, дык мы ня маем такога звычаю, ні цэрквы Божыя.

¹⁷ Але, наказваючы гэта, не хвалю вас, бо зьбіраецеся вы не на лепшае, а на горшае.

¹⁸ Бо, па-першае, чую, што, калі вы сыходзіцеся царквою, паміж вамі бывае незлагадзь, у што я крыху і веру.

¹⁹ Бо мусіць быць і разнадум'е паміж вамі, каб адкрыліся сярод вас дасьведчаныя.

²⁰ Далей, вы зьбіраецеся так, што гэта не азначае есьці вячэру Гасподнюю;

²¹ бо кожны сьпяшаецца раней за другіх з'есьці сваю ежу, так што адзін бывае галодны, а іншы ўпіваецца.

²² Хіба ў вас няма дамоў на тое, каб есьці і піць? Альбо пагарджаеце царквою Божаю і прыніжаеце бедных? Што сказаць вам? пахваліць вас за гэта? Не пахвалю.

²³ Бо я ад Самога Госпада прыняў тое, што і вам перадаў, што Гасподзь Ісус у тую ноч, у якую прададзены быў, узяў хлеб

²⁴ і, падзякаваўшы, разламаў і сказаў: "прымеце, ежце, гэта ёсьць Цела Маё, за вас ламанае; гэта рабеце ў памяць пра Мяне".

²⁵ Гэтак сама і чару пасьля вячэры, і сказаў: "гэтая чара ёсьць новы запавет у Маёй Крыві; гэта рабеце, калі толькі будзеце піць, у памяць пра Мяне".

²⁶ Бо кожнага разу, як вы ясьце хлеб гэты і п'яце чару гэтую, сьмерць Гасподнюю абвяшчаеце, пакуль Ён прыйдзе.

²⁷ А таму, хто будзе есьці хлеб гэты альбо піць чару Гасподнюю нягожа, зьвінаваціцца супроць Цела і Крыві Гасподняй.

²⁸ Няхай жа выпрабоўвае сябе чалавек, і такім чынам хай есьць з хлеба гэтага і п'е з чары гэтай.

²⁹ Бо, хто есьць і п'е нягожа, той есьць і п'е асуду сабе, не разважаючы пра Цела Гасподняе.

³⁰ Ад таго многія з вас нядужыя і хворыя, і шмат хто памірае.

³¹ Бо, калі б мы судзілі самі сябе, дык бы нас ня судзілі;

³² а калі бываем суджаныя, дык караемся Госпадам, каб ня быць засуджанымі разам са сьветам.

³³ А таму, браты мае, зьбіраючыся на вячэру, адзін аднаго чакайце.

³⁴ А як хто галодны, хай есьць дома, каб зьбірацца вам не на асуджэньне. Астатняе ўладжу, калі прыйду.