Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Дзеi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Пётр і Ян ішлі разам у храм а дзявятай гадзіне малітвы.

² І быў чалавек, кульгавы ад улоньня маці ягонай, якога насілі і садзілі кожнага дня каля дзьвярэй храма, што называліся Прыгожымі, прасіць міласьціны ў тых, што ўваходзілі ў храм;

³ ён, убачыўшы Пятра і Яна каля ўваходу ў храм, прасіў у іх міласьціны.

⁴ Пётр зь Янам, прыгледзеўшыся да яго, сказаў: зірні на нас.

⁵ І той пільна глядзеў на іх, спадзяючыся атрымаць ад іх што-небудзь.

⁶ Але Пётр сказаў: срэбра і золата няма ў мяне, а што маю, тое даю табе: у імя Ісуса Хрыста Назарэя ўстань і хадзі.

⁷ І, узяўшы яго за правую руку, падняў; і раптам умацаваліся ў таго ступакі і калені,

⁸ і, ускочыўшы, устаў, і пачаў хадзіць, і ўвайшоў зь імі ў храм, пахаджаючы і падскокваючы, і славячы Бога,

⁹ і ўсе людзі бачылі, як ён хадзіў і славіў Бога;

¹⁰ і пазналі яго, што гэта быў той самы, які сядзеў каля Прыгожых дзьвярэй храма дзеля міласьціны, і напоўніліся жахам і зьдзіўленьнем з таго, што сталася зь ім.

¹¹ І як што аздароўлены кульгач не адступаўся ад Пятра і Яна, дык увесь люд у зьдзіўленьні зьбегся да іх у прытвор, называны Саламонавым.

¹² Убачыўшы гэта, Пётр сказаў люду: мужы Ізраільскія! што дзівуецеся з гэтага, або чаго глядзіце на нас, быццам мы сваёй сілаю і пабожнасьцю зрабілі так, што ён ходзіць.

¹³ А Бог Абрагамаў і Ісаакаў і Якаваў, Бог бацькоў нашых праславіў Сына Свайго Ісуса, Якога вы прадалі і Якога зракліся перад абліччам Пілата, калі ён судзіў адпусьціць Яго.

¹⁴ Але Сьвятога і Праведнага вы адцураліся, і прасілі памілаваць чалавека-душагуба,

¹⁵ а Пачынальніка Жыцьця забілі; Гэтага Бог уваскрэсіў зь мёртвых, і мы сьведкі таго.

¹⁶ І празь веру ў імя Ягонае, імя Ягонае ўмацавала гэтага, якога вы бачыце і ведаеце, і вера, якая ад Яго, дала яму ацаленьне гэтае перад ўсімі вамі.

¹⁷ А цяпер, я ведаю, браты, што вы як і начальнікі вашыя, зрабілі гэта празь несьвядомасьць;

¹⁸ А Бог так учыніў, як прадвяшчаў вуснамі ўсіх Сваіх прарокаў - пацярпець Хрысту, так і выканаў.

¹⁹ Дык пакайцеся і навярнецеся, каб загладзіліся грахі вашыя,

²⁰ хай прыйдуць часіны лагоды ад аблічча Гасподняга, і хай пашле Ён наканаванага вам Ісуса Хрыста,

²¹ Якога неба павінна было прыняць да часу зьдзяйсьненьня ўсяго, што казаў Бог вуснамі ўсіх сьвятых Сваіх прарокаў ад веку.

²² Майсей сказаў бацькам: "Гасподзь Бог ваш паставіць вам з братоў вашых Прарока, як мяне; слухайцеся Яго ва ўсім, што Ён ні будзе казаць вам;

²³ і будзе, што кожная душа, якая не паслухаецца Прарока Таго, зьнішчыцца з народу".

²⁴ І ўсе прарокі ад Самуіла і пасьля яго, колькі іх ні вяшчалі, таксама абвясьцілі наперад дні гэтыя.

²⁵ Вы сыны прарокаў і запавету, які запавядаў Бог бацькам вашым, кажучы Абрагаму: "і ў семені тваім дабраславяцца ўсе плямёны зямныя".

²⁶ Бог, уваскрэсіўшы Сына Свайго Ісуса, да вас першых паслаў Яго дабраславіць вас, адхіляючы кожнага з вас ад ліхіх дзеяў вашых.